tað góða til onnur. Sigurin er vunnin. Og grundvøllurin er lagdur. Og vit hava dópin og trúnna, vit hava andan og orðið og sakramentini. Og vit hava kærleikan og vónina. Okkara uppgáva er at bera hetta [...] Jesu deyða og uppreisn er ein grundvøllur lagdur. Við Jesu deyða og uppreisn hevur Gud sigrað á tí ónda. Sigurin er vunnin. Og grundvøllurin er lagdur, fundamentið er lagt undir okkara lívi og tilveru. Hesin [...] til trúgv, kærleika og vón av orðinum, sum boðað verður. Vit eiga hvønn dag at byggja á grundvøllin, Kristus. Og tá vit hoyra hin glaða boðskapin boðaðan, fáa vit megi og kraft og inspiratión til at liva

samfelagið við Guð. Munur er á tí at liva og at vera til. ? Guð ynskir, at vit skulu liva. ? Lívið er gleðin um at eiga góð medmenniskju og vera nakað fyri tey, og tey fyri okkum. Lívið er vón, sum ongantíð [...] sum vit eru ment. Vit eiga at royna at halda áfram at gleðast yvir lívið og tilveruna. Vit skulu hava álit á okkara medmenniskjum og samstundis vísa teimum álit. Vóna vit samtíðis á Guð, tá ger tað minni [...] Í ein ávísan mun eru vit ikki eldri enn vit halda okkum vera, og gera okkum til. Hava vit slept framtíðardreymunum, hava vit mist vónina, tá eru vit vorðin gomul. At liva er at vera virkin í tann mun,

hitt farna og bjarga tí. Er stórt og fult mítt syndamál, tó størri er Guðs náði; um leið er dimm, og rás er hál, fullvæl eg fram tó nái; tí Guð mín góður hirði er, sum alt sítt fylgi ræktar her og bjargar [...] hansara. Framman fyri Harranum - og hvør veit: kanska eisini alment framman fyri øllum tí skaranum, sum uttan iva stendur uttanfyri og bíðar - stígur Sakeus fram og ger upp við sína synd. Hann vil geva [...] Jesus rennur hann undan tí stóra skaranum, sum fylgir honum, og klívur upp í eitt morberjatræ. Har heldur hann, at hann kann sita trygt krógvaður og væl fyri at síggja, tá ið Jesus kemur framvið. Einki verður

heim. Tú biður hann gera matin til og borðreiða fyri tær, og síðani kann hann fáa sær sjálvur. Tað er jú tað, hann er settur til. Tað er hansara skylda. Tú fert ikki og takkar honum fyri, at hann gjørdi [...] sum eitt sinopskorn, tá kundu tit sagt við hetta morberjatræið: ?Slít teg upp við rót og set teg niður í havið,? og tað hevði verið tykkum lýðið.« Í Guðs ríki er tað sostatt ikki ein spurningur um at hava [...] kemur til sjóndar í kærleika og trúskapi. Apostlarnir bóðu: »Gev okkum meira trúgv,« men Jesus vendir bønini við: »Tit eiga heldur at biðja: Lær okkum at vísa tær trúskap og at vera tær trúgv!« Ger tað

elskar okkum og vil leiða okkum á beint, og so eiga vit eins og Maria moy við tolni at bíða í lýdnari trúgv og ikki vónbrotin ella firtin venda honum bakið. Jesus útinti jú gerningin í sínum tíma og gjørdi vatn [...] er tað fyri at vísa, at kristindómur og gleði hoyra saman, sum sálmaskaldið syngur: Guð og gleði hoyra saman. Tað eru ikki bert orðini: »Óttist ikki!« sum eru eins og eitt niðurlag í Bíbliuni, men eisini [...] eisini orðini: »Gleðið tykkum«! Undir brúdleypinum verður vínið uppi, og Maria moy vendir sær til sonin og sigur: »Tey hava einki vín«. Og tá er tað, at Jesus gevur henni hetta svarið, sum kann tykjast nakað

tí at hann elskar fólk okkara, og samkomuhúsið hevur hann bygt okkum«. Kortini var hann rómverskur hermaður og heidningur. Hin spitalski og herhøvdingin eru lítillætnir og eyðmjúkir, tá ið teir trína fram [...] oman av fjallinum, og í ferðini við honum er stór mannfjøld. Tá er tað, at hann møtir einum spitalskum manni og herhøvdinganum. Tann, ið var spitalskur, varð rikin út úr bygdini, og mátti liva í einsemi [...] trúgv sína og at vísa Jesusi álit. Hann sigur: »Sig tað bert við einum orði, so verður drongur mín frískur«. Av egnum royndum visti hann, hvønn týdning tað hevði at geva boð og at vera lýðin. Og tað sama

annan rekamann: »Harraguð, vit eru bara menniskju«. Og hin svarar: »Sum um tað ikki er ríkiligt.« Storm P., sum alt sítt lív hevði ein serligan alsk til og ans fyri gatubørnunum, samfelagsins útskotum, var [...] dimensión, ein spontanitet og eina trúgv, sum ikki er bangin fyri at dálka sína hendur av ótta fyri, hvat hini siga; serliga tey, sum hava sítt uppá tað turra, bæði andaliga og materielt. Íblásturin aftanfyri [...] spreingifarlig, tí hon kann sortera og døma. Hetta er tann trúgvin, sum vit í NT kenna undir hugtakinum fariseisma, har skriftin hevur størri týdning enn meðmenniskjað, og har meðmenniskjað tískil mangan verður

kortini ikki vildu tilbiðja keisaran og harvið vóru borgarligari lóg ólyðin og tóku avleiðingarnar. Lív okkara sum kristin eigur at bera í sær trúfesti og lýdni, og sum børn Faðirsins eiga vit ikki at kenna [...] ella vilji er beinleiðis ímóti samvitsku okkara, og vit vita við okkum sjálvum, at tað beinleiðis er ímóti kristnum siðaarvi og virðum ? ímóti Guðs vilja og góða ráði. Tá er hetta orðið galdandi, at Guði [...] Í lýdni og við trúfesti eiga vit at útinna tann dagliga gerning, sum Faðirin hevur givið okkum, og ikki bert í sjálvsøkni tæna okkum sjálvum, men eisini medmenniskjum okkara. Emil Olsen, prestur

sigur okkum nakað og gerst tað, vit liva og doyggja í. Vit kunnu ikki sjálv geva okkum trúgv og vit kunnu ikki gera kristna boðskapin viðkomandi fyri okkum. Tað megnar bara andin og tað vil siga, bara [...] verður boðað og har sakramentini verða býtt út. Gud er við øðrum orðum okkara millum. Hann er har menniskju koma saman í kristna felagsskapinum.Vit hava andan í okkum og millum okkum. Og andans uppgáva [...] tað er givið at trúgva. Trúgvin og kærleikin spíra framí hinum kristna felagsskapinum. Trúgvin kemur av at hoyra, sum Paulus ápostul sigur. So fáa vit kraft og megi og inspiratión til at liva kærleikans

harvið Jesu frelsaragerning, og at Jesus er lívsins sigurharri, sum sjálvt deyðin ikki kann binda. Sum menniskja var hann eins og vit bundin av tíð og stað. Sum tann upprisni og livandi frelsarin er hann nú [...] upp við. Og soleiðis ger hann eisini okkum til vitni um uppreisnina. Í okkara dópi gjørdist vit luteigandi í Jesu deyða og uppreisn, og við trúnni eru vit kallað at liva í hesum veruleika, og tað hann [...] nýggjum við teimum. Páskaboðskapurin boðar okkum, at sáttargerðin er endaliga staðfest og fullførd, og tí er endurreisn og endurnýggjan møgulig, eisini fyri okkum. Paulus talar einastaðni um, at Gud gevur okkum