útjaðaranum ikki lív lagað. Tað má bera til at gera brúk av jørðini, og tað má bera til at røkja sjógvin. Men tað fer neyvan at økja fólkatalið á útoyggjunum. Í 70´unum og 80´unum høvdu vit eitt nógv nýtt
parturin av toskinum doyði sum sagt í hungri, men tó fór nakað av toski, sum maktaði at svimja, upp í sjógvin at sveima og finna sær føði. Ja í hesum toska-rok-árustnum 18 og 19 fiskaðu vit bert umleið 18 túsund
fiskiskap, sum altíð bleiv so livandi og spennandi av tínum ótrúliga hugi til alt, sum hevði við sjógvin at gera. Tú vart tjóðskaparmaður og lærdi okkum um týdningin av sjálvbjargni. Tín vitan um veður
yvir tykkum, og tað er kanska ikki so løgið, tá hugsað verður um stórslignu náttúruna, fjøllini og sjógvin. Tit vísa umsorgan fyri hvørjum øðrum, og so hava tit ein fantastiska klókan og beinraknan humor
mars 1907 var tann stóri dagur hjá okkum, tá hetta far, sum vit høvdu stríðst við at byggja, fór á sjógvin, og var tað ein gleðilig stund at síggja farið flóta á vágni. Navnið, vit góvu bátinum var “Royndin
sjóvarmálan á oyruni við Gjógvará mundi saman við tætta sambandinum við abbarnar báðar kveikja hugin til sjógvin. Martin var innløgumaður og hann vísti tíðliga áræði til at skapa hesar innløgur. Eygagóður sum hann
so friðarligt, at eg hoyrdi hjartað hjá mær banka. Tað er langt síðan. Eg havi hug at nerta við sjógvin, ið umringar meg, men eg røkki ikki. Vitjanin í Lítlu Dímun er nakað, ið eg aldrin fari at gloyma
verið tann stóra, tí eingin veiddur fiskur sást á flótibrúnni. Og tó. Hugdi tú betur niður í stilla sjógvin, fekst tú skjótt eyga á eini 2-3 stór alabogasíl, sum stillisliga fluttu seg aftur og fram niðri
inn í skipið. Tá pumpurnar frá Tórshavnar sløkkiliði vóru komnar umborð, gekk skjótt við at fáa sjógvin úr skipinum. Var Norrøna ikki farin innaftur, eftir at hon rendi á Molan, hevði hon sokkið ella rent
verða á sjónum. Í dag fáa tey onki – og koma framyvir ikki at hava tað lítla tilknýti tey høvdu til sjógvin – til veður og vind – tí nú verður bara “drøna” ígjøgnum holið – tí har er turt og nossligt og onkið
