við millumbilum hava teir eitt hugnaligt prát um hesi viðurskifti, um ikki annað so fyri at boða fólki frá, at teir framvegis eru til. Heini O. Heinesen hevur rættiliga genialt sagt, at fyrst taka vit loysing [...] »symbolið« upp á tað, sum tú hevur eitt ynski um at fremja, men sum tó liggur so langt frammi í tíðini og er so fjart, at tú í nógv ár ella altíð má noyðast við at hava dreymin. Soleiðis hevur nú tjóðveldisflokkurin [...] religiøst, hetta at danir upp á tann eina dag skulu strika alla okkara skuld. Men um tjóðveldismenn fara at ganga fattari, eftir at danir, t.v.s. danskar heimahjálpir og danskir arbeiðsmenn, hava tikið á seg
tí tað hava tey ivaleyst av heima. Eg haldi tað verða heilt fantastiska ótrúligt, at ein maður skal hava eina sovorðna makt, at hann kann trýsta eitt sovorið vanvittugt prosjekt ígjøgnum, ið fer at fáa so [...] galin endi. Tað nýtist man ikki at vera biolog, revisor ella merkonom fyri at rokna út, tað kann hvør óviti rokna seg fram til. Tað eru nógv dømi um tað allastaðni runt um í verðini, skulu vit altíð dumma [...] hettar er bara eitt gott dømi, hvat áir hava at týða fyri menniskju. Tey allarflestu tilkomnu fólk hava tey bestu barnaminni , har tey spældu í ánni dagin langan, at fanga síl, tippa hylar, sigla á flakum
havt fólk í Føroyum fyri at fylgja filmupptøkunum og fyrstu sýningunum. Hóast tey fletu bløðini hava fingið við sær at filmurin fyrigongur í Føroyum, so hava tey ein ringan óvana at kalla Barbaru-bókina fyri [...] teimum filmunum sum flest fara at hyggja eftir í heyst. Av teimum stóru bløðunum eru fimm av teimum í so góðum lag eftir at hava sæð filmin, at hann fær terningkast seks. Bløðini sum geva hetta skoðsmál [...] skrivar úr Oslo Um eg skal brúka gamla mátan at geva skoðsmál uppá, so hevur Barbara fingið eitt mgð, kanska eitt lítið UG. Norðmenn dáma væl nyggja filmin og hann verður spáddur til at gerast ein av teimum
ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur seg bara vita um tær báðar, sum vórðu prentaðar í danska [...] móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt tá ið hann, ikki uttan grund, føldi seg vrakaðan, gjørdi hann ágrýtnar royndir at minka um teg, tó [...] frammanundan tikið av sum beyðst, eg havi jú ongan rætt at krevja hjá henni«. Sama brævið endar: »Ætlanin eg áður havi havt um at skriva eina skaldsøgu um Beintu í søgnini fekk aftan á tað sum her fór fram
ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur seg bara vita um tær báðar, sum vórðu prentaðar í danska [...] móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt tá ið hann, ikki uttan grund, føldi seg vrakaðan, gjørdi hann ágrýtnar royndir at minka um teg, tó [...] frammanundan tikið av sum beyðst, eg havi jú ongan rætt at krevja hjá henni«. Sama brævið endar: »Ætlanin eg áður havi havt um at skriva eina skaldsøgu um Beintu í søgnini fekk aftan á tað sum her fór fram
ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur seg bara vita um tær báðar, sum vórðu prentaðar í danska [...] móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt tá ið hann, ikki uttan grund, føldi seg vrakaðan, gjørdi hann ágrýtnar royndir at minka um teg, tó [...] frammanundan tikið av sum beyðst, eg havi jú ongan rætt at krevja hjá henni«. Sama brævið endar: »Ætlanin eg áður havi havt um at skriva eina skaldsøgu um Beintu í søgnini fekk aftan á tað sum her fór fram
minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki letur seg kúga av lagnunar svikaráðum, men í staðin [...] royna at fáa fram, ja at endanum kanska eina tøkk til lívið eg vil siga. Um hetta innasta endamálið kann náast, er kanska ein stórur spurningur, men einki kann gleða meg meira enn at frætta, at Tú hómar [...] ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði víst tað frá sær. Hann fortelur somuleiðis, at: »Tá ið Jørgen-Frantz Jacobsen var deyður, bleiv eg biðin um at gera ein
ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur seg bara vita um tær báðar, sum vórðu prentaðar í danska [...] móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt tá ið hann, ikki uttan grund, føldi seg vrakaðan, gjørdi hann ágrýtnar royndir at minka um teg, tó [...] frammanundan tikið av sum beyðst, eg havi jú ongan rætt at krevja hjá henni«. Sama brævið endar: »Ætlanin eg áður havi havt um at skriva eina skaldsøgu um Beintu í søgnini fekk aftan á tað sum her fór fram
ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur seg bara vita um tær báðar, sum vórðu prentaðar í danska [...] móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt tá ið hann, ikki uttan grund, føldi seg vrakaðan, gjørdi hann ágrýtnar royndir at minka um teg, tó [...] frammanundan tikið av sum beyðst, eg havi jú ongan rætt at krevja hjá henni«. Sama brævið endar: »Ætlanin eg áður havi havt um at skriva eina skaldsøgu um Beintu í søgnini fekk aftan á tað sum her fór fram
minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki letur seg kúga av lagnunar svikaráðum, men í staðin [...] royna at fáa fram, ja at endanum kanska eina tøkk til lívið eg vil siga. Um hetta innasta endamálið kann náast, er kanska ein stórur spurningur, men einki kann gleða meg meira enn at frætta, at Tú hómar [...] ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði víst tað frá sær. Hann fortelur somuleiðis, at: »Tá ið Jørgen-Frantz Jacobsen var deyður, bleiv eg biðin um at gera ein
