á síðuni. So gongur tíðin, og bakkaverjan í Fámjin er av og á frammi í tjaki, valstríði og práti manna millum, serliga millum bygdarfólkið. Ikki illvilji Í november mánaði 2008 sendir Fámjins Kommuna aftur

Olga Biskipstø fara í landsstýrið, so fara trý, ið ikki vórðu vald 19. januar, at vera við til at manna tingbólkin hjá Tjóðveldinum. Felags fyri øll trý er, at tey vóru í tinginum fram til løgtingsvalið [...] tveir landsstýrismenn, og um Jóannes Eidesgaard, Hans Pauli Strøm og Helena Dam á Neystabø fara at manna landsstýrissessirnar, so verða trý, ið valdagin ikki vórðu vald, í tingbólkinum hjá Javnaðarflokkinum

kom upp at rokka, skortaðu ikki gittarleikarar á pallinum. Saman við Graham kom Jørgen Dahl upp at manna enn eitt keyboard. Teir royndu so at spæla progressivan rokk ta einu løtuna, men okkurt hevur allarhelst

partin av hansara gransking. Høvuðsevnini eru málfrøði, staðanavnafrøði og rannsóknir av skaldskapi av manna munni og aðrari fólksligar mentan. Aftast í bókini er bókfrøðiligt yvirlit yvir skrivligu avrik Jákups

týdning fyri teir í dagligum yrki á sjógv og landi. Nøvnini vóru alneyðug í tí dagliga samskiftinum manna millum. Eisini eru tey týðandi partur av okkara málsliga arvi og hava tí málsøguligan týdning. ##med2##

og Jóhanna Thomsen hevur sett bókina upp. Heimamissiónsforlagið gevur út. Bókin fæst til keyps á Manna.fo og í bókahandlum um landið.

sálmurin ”Mær er sagt um eins stað” er valdur sum heiti á bókini er væl skiljandi, bæði tí at hesin manna millum helst er tann mest umtókti av sálmunum hjá Petur Jakku, men eisini tí at longsulin eftir d

sálmurin ”Mær er sagt um eins stað” er valdur sum heiti á bókini er væl skiljandi, bæði tí at hesin manna millum helst er tann mest umtókti av sálmunum hjá Petur Jakku, men eisini tí at longsulin eftir d

sálmurin ”Mær er sagt um eins stað” er valdur sum heiti á bókini er væl skiljandi, bæði tí at hesin manna millum helst er tann mest umtókti av sálmunum hjá Petur Jakku, men eisini tí at longsulin eftir d

vit at leggja okkum í geyma. Hóast hesin ungi listamaðurin møtti bæði vælvild og virðing ímillum manna, bar ikki til hjá honum at støðast í Føroyum. Her var ikki eitt listaligt umhvørvi, hann kundi trívast [...] Men eitt er at skapa list, annað at gera hana kenda – at breiða út kunnleika um listina, ímillum manna, men eisini til onnur lond. Um listin skal ikki einans vera bundin at síni samtíð og tí ættarliði