bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,

Seinnapartin veksur hann vindin upp í strúk av útnyrðingi og sólglottar. Hitin millum 9 og 12 stig. Veðrið 2. hvítusunnudag: Fyrrapartin lot av ymsum ættum, turt og sól, men seinnapartin veksur hann vindin til [...] bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk

bara fitt. Men eg kundi sum aðrir postmenn hugsað mær, at tey høvdu betur skil á hundunum. Ein kona í Havn segði, at ístaðin fyri at skjóta hundarnar, skuldi mann hugsa um fólkini, sum ikki duga at venja teir [...] m dámar væl sjarmerandi og spontana mannin í bláa jakkanum og slitnu kóboybuksunum. Annað lívið í Havn Nakrar serkendar mýtur eru um postmenn. Hana við hundunum, sum altíð bíta postmenninar, munnu fólk [...] sær at lata seg betur í, tá ið tær sóu meg koma gangandi. Eg spurdi undrandi, hví tær lótu seg í. Í Havn, segði eg, har lata tær seg úr tá ið postmaðurin kemur. Tær fingu ikki afturhald, sum tær flentu,