Foreldrini hjá teimum báðum vóru Jóhannes ella Hannebeiggi, sum hann varð nevndur, og Fryda Lamhauge á Glyvrum. Hannebeiggi var í mong ár skipari. Eitt nú førdi hann Lítlu Emmu, og eisini sigldi hann við
Orðið »Sjóngá« hevur savnið tikið stig til fyri at fáa eitt føroyskt heiti. Vit vendu okkum til Jóhan Hendrik Winther Poulsen professara, sum hevur skotið hetta heitið upp, og tað verður sett á skelti
journalistútbúgving á skúlanum, sum tá var lutfalsliga nýggjur. Teir vóru Árni Gregersen, Jan Müller, Jóhann Mortensen og Randi Jacobsen. Jógvan leyk prógv í 1979. Hann hevði í lestrartíðini verið í starvsvenjing
bókstavur kemur upp. Hetta er eitt stórt framstig fyri okkum, sum ikki hava KT-ina í kjøtinum borið. Jóhan Heri gongur okkum "gomlu lærarum til handa", tá ið nýggjar ikonir á telduni skulu lata upp fyri onkrum
Men tað verður ikki gjørt í Føroyum í løtuni, tí vit hava ongan yvirordnaðan umhvørvispolitkk. Og Jóhann í Niðristovu, ein av monnunum aftanfyri smápartafelagið Røkt, sigur við Dag og Viku hóskvøldið, at
Bjartalíð B68: Albert Sævarsson ? Oleif Joensen, Herbert í Lon Jacobsen, Bogi Petersen, Kári Sigvardsen ? Jóhan Petur Poulesen, Eyðstein Skipanes, Mikkjal Thomassen, Øssur Hansen, Øssur Jacobsen ? Súni Fríði Barbá
í Galluni á Sjómansheiminum eitt tíðarskeið. Og ta seinastu tíðina arbeiddi hann í handlinum hjá Jóhannes Andreasen á Grønlandsvegnum, har hann takkaði fyri seg fyri nøkrum døgum síðani. Frode sigur, at
MouritsenHB1 Poul DjurhuusÍF1 Rúni PetersenÍF1 John ThomsenÍF1 Bjarki DanielsenNSÍ1 Debes DanielsenNSÍ1 Jóhan Dávur DjurhuusNSÍ1 Magni JacobsenNSÍ1 Dan KnudsenNSÍ1 Búgvi OlsenNSÍ1 Rúni HaraldsenSkála1 Rúni KruseSÍ1
Norðberg, sum er nevndarlimur í báðum feløgunum og hevur sitið sum stjóri á báðum virkjunum, til Jóhan Dahl nú tekur yvir á Kollafjord Pelagic. Eftir at Janus hevði søkt um og fingið byggiloyvi til stórt
Nielsen hjá HB, sum slapp einsamallur avstað og setti framvið málverjanum, og í síðstu løtu var tað Jóhannes Ejdesgaard, sum fór sjálvur í høgru og setti framvið NSÍ málverjanum. Merkisvert var tað, at tríggir
