høpi – í eini dualistiskari og eindimensiónellari fatan, so er vegurin greiddir til tað, ið vit so ofta hava upplivað og síggja aftur og eftur: Fólkaræði kann eftir løtu vendast til einaræði. Frælsi til [...] skal hevja meg sjálvan við at trýsta hini niður. Og í Føroyum, sum enn ikki eru frælsar, fer tað so ofta uppaftur meira úr spónalagnum. Nógv lýti í samfelagnum, sum sjálvandi skulu atfinnast, viðgerast og
hvussu tann inkluderandi skúlin skal ankrast og síggja út. Tá ið inklusjón verður allýst verður ofta tosað um eina smala fatan og eina breiða fatan av inklusjón. Tann smala ella kompensatoriska [...] vita vit eisini, at næmingar helst vilja vera saman við øðrum og at trivnaður, menning og læring ofta hendir og fer fram í eini samskapanartilgongd við onnur. Síðstu árini hava vit tó sæð eitt rák
mentanarvikuni í Runavíkar kommunu. Í ár varð kappast í at skriva monologar. Monologar eru einarøður, ofta tankar ella hugleiðingar. Tekstirnir skuldu vera í mesta lagi 1200 orð. Bókasavnið við Løkin skrivar
Heimsins besti hondbóltsleikari, Mathias Gidsel spældi ofta bóltin til Hákun West av Teigum úti á høgra veingi, tá Füchse Berlin í fyrru fjórðingsfinaluni í Max Schmelling høllini í Berlin vann 37-29 (14-15)
meðan føroyska skipanin kanska onkuntíð metti teg sum umboð fyri ta donsku. Tíbetur hendi hetta ikki ofta, og mangan ganga áhugamálini heldur ikki uppá tvørs av hvørjum øðrum. Vit, sum kenna teg og hava arbeitt
tænastur fyri løn. Hetta fevnir um a) persónar í starvi, sum hava arbeitt minst 1 tíma í tíðarskeiðinum (ofta sett til 1 viku) og b) persónar í starvi, men eru fyribils úr arbeiði (sum til dømis sjúkufarloyvi
tað fyrsta, sum eg hvørjaferð hoyra fólk siga, tá tey frætta um, at eg eri fluttur til Sandavágs, er ofta nøkulunda soljóðandi … “Til Sandavágs? … áh eg elski Sandavág. Har er so einastandandi vakurt” Og
tekur til, og hann viðgongur, at soleiðis er tað vorðið aftur nú. Hann fortelur, at hann sum ungur ofta hugsaði tankan, hvat hann sjálvur hevði havt gjørt, um Svøríki, sum tá var neutralt, varð álopið.
– Eg haldi tó, at vit eru ov lítið virkin í felagnum. Vit vóru meira virkin ta fyrstu tíðina, tá ofta varð skipað fyri familjutúrum kring landið. Tað var Brynjálvur Jensen, sum var formaður felagsins
Helgi setti sær longu sum heilt ungur størri mál enn at vinna fleiri FM enn nakar annar. Hann fór ofta heldur út í heim at telva um páskirnar. Hann miðaði sum kunnugt eftir at gerast stórmeistari, og rakk