síni og gjørdir lívi Guds fremmandir. Hetta stendst av vankunnleikanum, sum teir liva í, av tí at hjarta teirra er forherðað. Hetta kann nokk sigast um jødarnar við. Teir vilja ikki góðtaka Jesus frá Nazareth [...] at har er talan um Jesus frá Nazareth og líðingar hansara. Paulus, sum sjálvur var jødi, sigur at hjarta teirra er forherða. Tað er øðiligt at liva her og vraka skriftirnar. Jesus sigur við sadukeararnar
framdur móti okkum. Setið tykkum í samband við meg um tað, sum liggur tykkum á hjarta, eg eri tykkara maður, ein fiskimaður við hjarta fyri fiskimonnum.
Natti hevði eina so góða lýsing av Paulivari, har hann vísti á henda læraran, ið segði tað honum lá á hjarta á tí rætta staðnum. Sum nýggjur skúlastjóri, hevði Natti funnist at lærara á lærarastovuni fyri eitthvørt [...] gera, heldur skuldi tú kallað læraran inn á skrivstovu tína, og sagt tað við hann, ið tú hevði upp á hjarta, og ikki borið tað fram, meðan allir starvsfelagar hansara lýddu á«. Natti, ið vísti stórsinni, gav
Deyðin er undarligur og tað er nakað, sum vit mugu góðtaka, hóast sorgin er stór. Tað tyngdi mítt hjarta sera nógv tann dagin, tá ið eg kom heim úr skúlanum og fekk tey boð, at tú var farin heim til Harran [...] møtast aftur ein dag í himlinum. Eg havi bert góð minni um teg og fari altíð at hava tey trygg í hjarta mínum. Av og á um kvøldarnar dámdi mær altíð væl at spyrja mammu um lív títt. Um hvussu tú livdi
sum barn gekk í kirkju og til altargongd, tá hoyrdi eg, at um tey, ið fóru til altars, angraðu av hjarta, kundi prestur fyrigeva teimum allar syndir teirra "við Jesu sanna likami og blóði", sum sjálvandi [...] hatar, sjey eru sál Hansara andstygd: Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð, hjarta, sum smíðar saman ónd ráð, føtur, ið eru kvikir til tað, ið ilt er, ið talar lygn og vitnar rangt
sum barn gekk í kirkju og til altargongd, tá hoyrdi eg, at um tey, ið fóru til altars, angraðu av hjarta, kundi prestur fyrigeva teimum allar syndir teirra "við Jesu sanna likami og blóði", sum sjálvandi [...] hatar, sjey eru sál Hansara andstygd: Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð, hjarta, sum smíðar saman ónd ráð, føtur, ið eru kvikir til tað, ið ilt er, ið talar lygn og vitnar rangt
eg aldri merkt nakað annað enn virðing og kærleika. Sjálvt míni tókst tú eisni inn at tínum hjarta. So hjartalig sum tú altíð var, komu eisini tey inn í tín klebrihjerna. Tað gekk ikki long tíð, fyrr enn
okkara hugaheimi. Hon bjargaði okkum mangan góðan bita og fløva inni við tann stóra Morsøe-komfýrin. Hjartalig, fitt og altíð læandi. Fjálg og stór. Har var himmiríki á jørð hjá mær og Jógvani, tá ið mammur [...] og læra meir um tað yrkið, sum skuldi vera hansara. Tað rann eisini saman rættuligt trúfast og hjartaligt vinarlag millum heim okkara, og hevur tað verið ein tryggleiki fyri meg, fjálgandi og læruríkt
at síggja nógvar góðar effo-profilar á føroyska liðnum. Føroyski U21 landsliðsvenjarin vónar av hjarta, at nógv fara at leita sær á Tórsvøll í góðveðrinum, sum er fráboðað, og fara at gera sítt at bera
tingfundurin í dag verður er óvist, og velst fyrst og fremst um, hvussu nógv tingfólk hava upp á hjarta, sigur Jógvan á Lakjuni. - Nøkur mál verða uttan iva avgreidd uttan tað stóra kjakið, men okkurt