tess at hagreiða hesa Guðs góðu gávu. Til stuttleika kann eg nevna, at Hanus Debes Joensen, gamli landslæknin, einaferð segði mær, tá eg var til kanningar í Hoydølum, at beinagrindirnar hjá børnunum við S

dagin hetta várið, eg búði hjá Christiani og Marionnu, kom Hanus t.e. Hanus Debes Joensen, gamli landslæknin, algoystur niðan til okkara. Tað kendist á øllum brøgdum, at okkurt serligt var á vási, tí hann