somu, góðu "Barjamu?. Vermamman var við og sjálv hevði eg tá tvey smá børn og var full upp undir hendur við tí triðja. ?Men aftur hesuferð fingu vit himmalsins ódnarveður. ? Sjógvurin skolaði inn yvir

somu, góðu "Barjamu?. Vermamman var við og sjálv hevði eg tá tvey smá børn og var full upp undir hendur við tí triðja. ?Men aftur hesuferð fingu vit himmalsins ódnarveður. ? Sjógvurin skolaði inn yvir

nakna longsulin eftir fyrigeving, sáttan og felagsskapi - og letur alt tað ókenda upp í Guðs livandi hendur. Henda ótømandi keldan, sum vit øll eru partur av, líkamikið hvørji vit eru, ella hvussu vit eru

nakna longsulin eftir fyrigeving, sáttan og felagsskapi - og letur alt tað ókenda upp í Guðs livandi hendur. Henda ótømandi keldan, sum vit øll eru partur av, líkamikið hvørji vit eru, ella hvussu vit eru

nakna longsulin eftir fyrigeving, sáttan og felagsskapi - og letur alt tað ókenda upp í Guðs livandi hendur. Henda ótømandi keldan, sum vit øll eru partur av, líkamikið hvørji vit eru, ella hvussu vit eru

halda teir so leiðina til Rotterdam, og ivaleyst verður ansað væl eftir, at eingin ókunnumaður fær hendur á atgongumerkjunum.e;i gjørdist meira frígjørdir í framrættaða spælinum. Annar møguleiki hevði verið

nógv villari enn vanligt. Nógv fólk vórðu lyft upp um høvd og flutt aftur og fram millum hundraðtals hendur. Ein onnur týðandi orsøk til sorgarleikin kann vera, at ljóðið ikki var nóg gott. Ein sjónarvátti

at hava verið so bombarderaðan við umbønum, sum frá gøtufólki, serliga útisetunum, sum vilja hava hendur á hesum sjaldsama bílæti. Kanska onkur kundi brúkt hetta temaið í valkampinum til bygdarráðið í heyst [...] Teir hava sannað tað sama sum skiparin úr Hvannasundi segði: ?Tú kanst leggja alt arbeiði í Harrans hendur, men treyðugt eigur tú at biðja hann gera tað fyri teg. Harrin kemur ikki uppí koyggjuna til tín

Gundadali, er tann fyrsta altjóða kvinnukappingin av hesum slagi. At Føroyar hava fingið litið í hendur at skipa fyri kappingini, verður tikið sum eitt herðaklapp og ein álitisváttan frá UEFA, og vit skulu

Onkur situr og lesur bløðini, sum komin eru í morgun. Onkur fær sær ein bita. Ein er farin út at fáa hendur á nøkrum kaffipakkum, tí nú var gingið undan, og ikki ber til at fara ein heilan dag á flot uttan [...] minkaði í so skjótt, og tók at tyngjast hóttandi í sjónum. Men teir í gummibátunum vóru klárir og fingu hendur á boyuni og tóku inn tað, sum hongt var í. Tað var maskintelegrafurin. Lagt varð at Dragabergi, og [...] og fongurin fingin umborð. Og hetta var dagur í viku. Hurrarópini geltu, og menn slerdur hendur saman í ovfarakæti, nú fyrstu lutirnir, sum longst hevði verið eftir, vóru komnir undan kavi. Men nú var