minni enn eitt undur, sætt í hesum ljósi. Tí hetta er framburður, sum hevur kravt ómetaliga nógva orku, áræði, treiskni, nógvan kunnleika, nógv vit og nógvan lærdóm. Men ljósið rakti kraftina, sum lá í
num og seinni sum formaður í almennu føroysku málnevndini, og í hetta starv legði hann sera nógva orku. Har veitti hann fólki góð málslig ráð og evnaði til nýggjyrði, tá ið orð saknaðust fyri nýggj fyribrigdi
felagið er fyri-reik-að, sigur føroyski Statoil-stjórin og leggur afturat, at StatoilHydro brúkar nógva orku upp á at fáa staðfest, hvat er at finna í føroysku undirgrundini. Men sum heild heldur hann, at tey
politikkarar tvinga tilfeingið um føroyskan kajkant, sjálvt um eingin í fiskivinnuni á landi hevur orku til at keypa fiskin. Hetta minnir ikki sørt um avhøvdingina av onkrum øðrum skipabólki. Við aðrari
heilsuverkið vera fleiri ferðir betur, um vit steðga allari víðari útbygging á LS og heldur brúka orku upp á at menna tað, sum er realistiskt fyri okkum at hava. Men hendir tað? Nei, men tað hevur sjálvandi
eitt barn við sjúkuni verður føtt annað ella triðja hvørt ár. Sjúklingurin hevur millum lítla og onga orku, tað stuttu tíð hann livur, og foreldur og systkin verða eisini rakt, tí tann sjúki er so óhjálpin
øgiliga sjarmerandi við, at ein kvinna, ið ikki syngur nógv betur enn vanlig fólk, leggur alla sína orku í, og fullkomiliga ósmæðin syngur av fullum hjarta. Tó var hennara rødd so hart frá, at tað gjørdist
at vit granska, er veruleikin tann, at vit brúka alsamt minni og minni part av okkara fíggjarligur orku til gransking og menning. Tað sigur Magnus Danielsen, professari á Fróðskaparsetrinum. Hann staðfestir
Erik heilabløðing og lammaðist. Hetta broytti umstøðurnar hjá Marthu, sum nú mátti nýta alla sína orku at passa mannin. Martha sigur, at hetta var ein tung tíð. Tað var eingin hjálp fyri sjúkuni, og almenni
spælari, og hann megnar eisini sera væl at lesa spælið. Ein fantastiskur ítróttarmaður við óhoyrdari orku. Hann rennur eina øðiliga rúgvu innan 90 minuttir, og er eftir mínum tykki nógv betur enn til dømis