suðringar fara at gera meira vart við seg yvir fyri teimum sum ráða í Føroyum, líkamikið hvat politiskan lit teir hava. At vit sum búleikast her suðri standa saman, og krevja okkara sjálvsagda rætt til møguleikarnar

helt hon fyri: “Eg haldi, at vit mugu royna at klára okkum sjálvi...” Hon avdúkaði ikki sín politiska lit, tí sjálvur liturin hevði helst ikki størsta týdningin í hennara hugaheimi. Og tó. Hon visti, hvørjir

Føroyum eftir fólkatalinum, og hin parturin fór til tær kommunurnar, har alivirksemið er. Sama hvønn lit samgongan, sum verður skipað eftir valið, fær, so má roknast við, at hon fer at breiðka inntøkugrundarlagið

og sat og bíðaði úti í Kastrup. Tá kom ein maður fram við. Eg kendi andlitið og hansara politiska lit. Hann sessaðist undir liðini á mær, og vit komu at tosa um mangt og hvat. Hann var á veg heim frá fundum

ganga á Einhyrningaskúlanum og venja við Ælaboga, sín vakra einhyrning. Men tá Gliturvatnið broytir lit, og gandurin hjá einhyrningunum fer úr lagi, verða Sofía og Ælabogi noydd at fara á eitt stórt ævintýr

lívið. Hetta hevur eisini smittað av til næsta ættarlið, og serliga verður hugsað um dóttir Ásu, Litten. Hon arbeiddi í danska fiskimálaráðnum. Her møttu føroyingar einum embætisfólki, sum hevði verunligan [...] tískil verið ein rímiligur partur av Føroya søgu. Hon hevur havt tað sera gott til fyri kortum. Hon og Litten høvdu enntá hugsað um at koma til Føroya at vitja í summar. Men skjótt er Harranum um, og nú er hon

ið hevði ar­beitt longst sum sjúkra­hjálp­ari, var Oktavia Niel­sen (Gugg­an), sum eis­ini var á­lit­is­fólk á Lands­sjúkra­hús­i­num. Hon kallaði inn til til fund­ar í kantinuni á Lands­sjúk­ra­hús­inum [...] umskipað sjúkr­a­hjálp­ar­a­størv­ini til føst størv í staðin fyri tíma­lønt. Vit skipaðu eisini fyri á­lit­is­fólk­a­val­um og løgdu ál­it­is­fólk­u­num lag á. Haraftrat fingu vit av­talu um egna pensjóns-

Eins og undanfarin ár, fer mannamúgvan at hoyrast og síggjast aftur, og ætlanin er at veruliga seta lit á Havnina henda seinnapartin í juli. Byrjað verður við Gundadalshøllina kl. 15.00, har hitað verður

andi at hild­ið, at støð­­an hjá stjórn­ar­lei­ð­ar­anum ­sjálv­­um var í vanda. Hev­ur ting­ið á­lit á ar­beiðs­háttinum hjá løg­manni, kunnu vit spyrja. Tað er so spurningurin, sum sam­gong­u­fel­ag­ar­nir

høvuðsstaðnum og leggja upp til, at alt fleiri fólk eisini skulu búgva har, verða Føroyar við tíðini ein lit­leys vøra á hillini, har hin­ar vørurnar tykjast meira lokkandi. Lat okkum heldur skapa eitt fjølbroytt