grannalondum okkara – ja, í kongaríki okkara, enntá. Nógv djúptøknari, enn vit duga at geva okkum far um. Grundvøllurin verður skakaður, og vit eru í ferð við at lata ein heilt annan arv víðari til komandi
Søgnin sigur, at av Skarvanesi, sum er í ein beinan eystan úr Søltuvík, sóu fólk eitt stórt logandi far fara Vestureftir. Hetta passar eisini til sjóvarfallið sum var. Tá minnisvarðin varð avdúkaður, greiddi
uttan at verða avbrotin og forstýraði. Hugsanin er eisini at foreldur kunnu siga við síni børn - far út og spæl. Eins og tey gjørdu í gomlum døgum, tí um skermarnir ikki eru ein møguleiki og øll siga
avbrotin og órógvað. Lagt verður aftrat, at hugsanin er eisini, at foreldur kunnu siga við síni børn: "Far út og spæl...‟ eins og gjørt varð í gomlum døgum. - Eru skíggjarnir ikki ein møguleiki og øll siga
undir beltinum, hevur Hexis verið besta dømið upp á hvat ein hart arbeiðandi og harðrendandi bólkur far frá hondum. Við at sameina øðina í hardcore punkinum og myrkrið í svartmálminum, við nøkrum bitum av
Atli at sigla við langfaraskipi, og tá brúkti hann eitthvørt høvi at fara út við gørnunum í baldruta farvatninum við Norðurjylland. Donsku útróðrarmenninir í Hirtshals høvdu stóra virðing fyri dugna
Sev skrivar, at tá arbeiðið er liðugt, og Sev far atgongd til økið, verður sama løðistøð ikki sett uppaftur. Í staðin verður tað ein DC Alpitronic Hypercharger, sum løðir skjótari og betur enn tann gamla
kæri, nú stjørnufari Náttarferð á himnahválvi Hjartareinur, glógvar bjart Altíð heilur har tú vart Far við friði, frægi frændi -væl teg goyma -um teg droyma -aldrin gloyma Teg Dagfinn Olsen
stillisliga framvið. Okkara greiða áheitan á myndugleikar landsins er: “Takið uppskotið aftur, og far út um landið og kunnið tykkum um støðuna, sum hon veruliga er, hjá nógvum løntakarum áðrenn tit í óðum
okkum øllum spurningar av ymiskum slag. Svaraðu vit rætt, sluppu vit at fara heim. Glað vóru vit. Farvæl-spurningarnir fevndu tó ikki bert um føroyskt sum lærugrein. Nógvir av spurningunum vóru um almenna [...] So, hóast vit vóru troytt og ikki orkaðu at sita og lesa ella gera mállæru, lærdu vit nógv gjøgnum farvæl-spurningarnar, sum okkum øllum dámdi so væl. Øll minnast vit “sjórænara-søgurnar”, tí frás
