Dagurin verður hildin leygardagin 1. desembur kl.19 í Eiriksgarði í Dali. Tey, ið vilja gleða okkum vid at koma, verða biðin um at siga frá á tlf. 361670 ella 224621 innan 19. novembur. Týsdagin 18. desember

landsliðnum, sum Heidi eisini hevur verið á venjingarlegu við áður.. Har fáa svimjararnir vant seg vid tíðarmunin og veðrið. Og sjálvsagt fara tey at venja í 50 metra hyli.Síðani fara tey beinleiðis til

og den begav­ede unge Mand, hvis mate­matiske Evner var stærkt udviklede, besluttede at studere videre, og han opnaaede efter et syvaarigt studium Magistergraden i Matematik med Astronomi og Kemi som

skulle passe på den. Han snakkede altid om næste generation, og at vi skulle tænke på den jord, vi gav videre. Han elskede dyr, og Ditlev kunne derfor ikke komme af med nogle af sine katte, fordi Babba så var

Nenna till pojken har jag upplevt årliga trevliga kontakter per telefon, men också känslofyllda möten vid mina besök på Färöarna. Nyligen kom bud om att Martin efter lång kamp mot cancern lämnat jordelivet [...] fick leva längre. Jag lärde känna Martin som en mycket respektfull och eftertänksam person. Oftast vid mina besök var det hans trevliga hustru Nenna som var mest aktiv i samtalen som fördes, men kom man

var larmandi stilt og tómt, og saknurin eftir teg hekk tungur í køkinum. Tað var gott at vera saman vid familjuni og vit tosaðu nógv um teg. Tíverri gjørdist tú sjúk av Parkinson fyri 6-7 árum síðani, og [...] vóru altíð móttikin við stórsta gestablídni. Hettar vitnað gestabøkurnar harúti, um. Tú var sera góð vid øll tíni ommubørn, og serliga stolt var tú tá onkur hevdi gjørt okkurt ørvísi, tað verið seg ein góðan [...] at vit skuldu gevast, tí tað skuldi ikki kosta mær nakað. Sídani ringdi tú uppaftur. Og tú fortaldi vid stoltleika og gleði í røddini smáar søgur um langommubørnini sum eru komin til tey seinastu 4 árini

været for os. Du tænkte altid på andre først, før dig selv. Det har du lært mig og det har jeg givet videre til mine børn. Tak for alt og fred være med dig Babba. Jeg har skrevet et digt til dig. Min elskede

ikke findes og spejler mod et håb ? som man kan klynge sig til. Det er så let ? at sige: Bare kom videre og at der er en mening ? både i liv og død men der er ingen større sorg end at miste dem, man elsker

tín góða vin, hundin, við í fylgi. Á túri okkara á Vágfelli, seinast eg var heima, hugtókst tú meg vid tí samarbeiði, sum tú og hundurin høvdu. Eftir tínum boðum rak hundurin seyðin, júst so sum tú hevði

var tann vakr­asti urtagarðurin – eitt lit­hav av blómum, rósutrøum og smølum gøtum, ið vóru klæddar vid ævintýrkendum skeljum og steinum. Tá mann opnaði tykkara grind steig fót­urin á reydar og gular flis­ar