Ógjørligt er at gera nágreiniligar reglur fyri hesum, og tað er heldur ikki tað, Jesus ger, tá ið hann í fjallatalu síni nevnir tvey dømi, sum lættliga kunnu koma fyri. Fyrst sigur hann, at tað hevur størri [...] ríkið, sum við Jesusi er komið okkum nær. Í hesum ríki ræður tann rættvísi, sum verður vunnin við fyrigeving. Jesus vann okkum hana. Eru vit borgarar í hesum ríki, liva vit av Guðs fyrigevandi náði, so [...] hugsar um eina aðra revsing. Við at skerpa lógarinnar krøv vil frelsarin læra okkum, at Guðs boð ikki kunnu uppfyllast, men mugu fullførast. Tað ræður ikki um at gera seg lidnan við tey, men at liva í teimum

halda Guds lóg álvara og ikki kávalæti. Hetta var tá, og hetta er enn í dag menniskjans rættvísi. Vit kunnu skifta um orðini, hvør rættvísina eigur, men rættvísin sjálv verður hin sama. Men henda rættvísin [...] rættvísin er ikki týdningarleys, sum ein mangan kann fáa varhuga av, tá ið talað verður um hana í hesum samanhangi. Munurin er altíð ovur stórur á einum rættvísum og einum órættvísum samfelagi. Tí vita tey at siga

Krúnurnar kunnu í aðramátar vera so mangar og ymiskar. Vit liva í einum samfelag, har ídni og framburður og tey stóru avrikini verða sett hátt. Menniskju verða mangan mett eftir, hvaqt tey kunnu avrika í [...] um. Krúnan á verkinum er ofta hægri og betri lívskor. »Halt tí fast, sum tú hevur..«. Tað, vit í hesum sambandi mega halda fast við, er tað, sum vit hava eftir, tá alt annað fer. Her verður ikki fyrst [...] krúnum. Men í øllum, sum broytist og fer í okkara heimi, hevur Gud givið okkum hann, sum vit trygt kunnu halda fast við bæði í lívi og deyða, Jesus Kristus. Hansara heiðurskrúna var ein tornakrúna og heiðurssæti

at Jesus leiðir okkum, kunnu vit koma á mál. Hin gudleysi hevur einki mál og mið. Og leið hansara ber móti glatan. Men vit, sum kalla okkum kristin, eiga at vita, at vit ikki kunnu geva okkum sjálvum æruna [...] til Guds á himni, meðan deyðans vegur ber glatan við sær. Og vit ganga sum menniskju eftir einum av hesum vegum. Ein triði møguleiki finst ikki. Og ein uttanveltað støða finst heldur ikki. Tað er Gud ella [...] rættvísi og verða íðin fyri sannleikanum. Vegirnir eru bert tveir. Ein triði vegur finst ikki. Men vit kunnu takka Gudi fyri, at hann gav okkum at ganga lívsins veg. Bara hesin vegur ber á mál. Takka Gudi tínum

tað eigur einhvør syndari ? stórur ella lítil ? at vita. Alt Jesu virksemi í heiminum miðaði móti hesum ? at frelsa og bjarga hinum neyðstadda. Hann segði hinum sjúka eitt gott orð og grøddi hann. Ja, hann [...] Jesus. Tað komu bæði rík og fátæk, frísk og sjúk til hansara, og hann rak ongan burtur. Soleiðis kunnu vit eisini koma til Jesus, til gudstænastuna, til altarborðið og at biðja til hansara. Tann, sum hevur

óvinir okkara í morgin. Sæð í hesum ljósi: Hvat hevur tá mannakærleiki at týða afturímóti Guðs kærleika? Hvat hevur tað tá at týða, at menniskju elska meg, afturímóti hesum, at Guð elskar meg, Skapari himins [...] gav tað dýrasta, sum hann átti, einborna Son sín, okkum til bjargingar og frelsu, so at vit í honum kunnu eiga ein frelsara og vin, sum kennir innastu veru okkara og kenslur og vil kennast við okkum uttan

vilja hansara tá, er eisini ímóti vilja hansara ídag. Varð tað so nøkur náði í Gamla Testamenti? kunnu vit spyrja. Svarið er: Jú. Sálmur 103 hjá Dávidi sigur okkum í serligan mun um Guds náði, sum er omanfyri [...] prísar Gudi fyri, at hann náðiliga hevur fyrigivið sær syndir sínar. Fyrigevingin var tá eins og nú í hesum: at vit játta syndum okkara og biðja Jesus um náði. Guds orð sigur okkum at: Um vit játta syndum okkara

hann ongantíð ger friðaravtalu við tað illa, men uttan íhald arbeiðir við at elska okkum leys av hesum valdi, má tað vera møguligt at halda á í stríðnum við móti. Hin sterkasti hevur vunnið á hinum sterka [...] skrivað stendur, at Jesus er komin fyri at bróta niður djevulsins gerningar. Hvussu tað fer fram, kunnu vit ikki greiða frá. Tað hendir gjøgnum hansara skapandi og endurloysandi orð. Tað hendir við at minnast

einki kunnu vit nú gera við hetta. Tað er so hugtungt at hyggja aftur á eitt ár, vit hava liva, tí vit ikki fingu liva tað rætt. Men tað er ein, sum eitur Jesus. Tað er eitt stað, har vit kunnu fara við [...] ársins fyrsta degi. O, hvat vit treingja til at vera mint á, at tað er ein, sum eitur Jesus. Einans í hesum navni liggur tað, sum vit hava brúk fyri nú og altíð. Frelsari merkir tað, og tað sigur bæði nakað [...] við øllum syndum okkara og fáa fyrigeving. Við Guðs náði kunnu vit fáa »javnvág« í roknskap okkara, so at vit ikki skulu enda við at gráta, men við at takka. Og tá ið vit lýta frameftir, liggja dagarnir

um okkummenniskju er eisini í dag, at vit hava komið okkum í óføri, og úr hesum óføri kunnu hvørki vit ella nakar annar úr hesum heimi bjarga okkum. Vit eru ikki á veg í hetta óføri, og ongum nýtist at [...] seg í minni okkara, og sum vit neyvan fara at gloyma, so leingi vit vita til okkara á hesum foldum. Summi av hesum nøvnum umboða fólk, sum tað var lagað okkum at møta og læra at kenna, og sum komu at fáa [...] altíð fyrr ella seinni og hann kemur eisini ein dag í hesum føri. Jesus-navnið merkir, at Gud frelsir, og tað finst einki sælari orð í øllum hesum falna heimi. Jesus er frelsarin, bjargingarmaðurin burturav