boðskapur ið rakar fólkið í hjarta. Tað stendur at tey fingu sum ein sting í hjarta! Ein sting í hjarta av tí boðskapi tey hoyrdu! Og hvat merkir so hetta, at tey fingu ein sting í hjarta? Jú, tað merkir sera
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			fyribils. Hann er ikki ævigur. Páskaboðskapurin boðar okkum gleði. Eina gleði, sum kveikir vón og lív í hjarta okkara. Henda uppreisnargleði er eisini til tín. Jesus livir, og vit skulu liva! Amen David Johannesen
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			uttan Guðs hjálp. Tað er ein, ið ikki roknar við Guði, tí sum sálmaskaldið sigur í sálma 141: »Í hjarta dárar siga: Ei nakar Guð er til!« Tá ið Jesus sigur hesi orðini, sigur hann tey um ein ríkan, um
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			hansara í hinum kristna samfelagnum, í kirkjuni. Ja, Jesus er sjálvur hetta orð.Og hann er komin inn í hjarta okkara. Tí er hann ikki langt burtur frá nøkrum av okkum. Menniskju leita ymsastaðni eftir Gudi. [...]  Gakk kirkjugøtuna. Kenn títt pláss inni undir orðinum. Bið til hansara. Lat orðið svara aftur í hjarta tínum í trúgv og kærleika. Lat alt lív títt verða eina játtan og ein vitnisburð. Gev Jesusi pláss
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Bíbliunnar orð eins væl og Guds livandi orð, prædikuna. Hin kristni boðskapurin sum Guds orð skapar í hjarta okkara trúgv, kærleika og vón. Tað vendir ikki tómt aftur, men skapar tað, ið tað nevnir. Andin kemur
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			við seg við Kristi. Í Hebrearabrævinum verður sagt: »Tá latum okkum ganga fram fyri Gud við sonnum hjarta, við fullari trúarvissu, tá ið vit hava fingið hjørtu okkara reinsað frá ringari samvitsku«. Gud [...] er veitt okkum við boðskapinum um Jesu Kristi fullgjørda verk. Øll vit við gleði halleluja kvøða hjarta várt skal fyri Gudi seg frøa. Syndir hann strikar, og skuldir hann sættir sárastu sorgir av hjartanum
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			eru slíkar syndir, mest verður talað um mest verður gjørt burturúr. Men at avdúka okkara syndafulla hjarta, so vit veruliga skilja okkara glataðu støðu, og hvussu nógv vit sjálvi hava brúk fyri einum frelsara
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			nevna ein teirra úr GT, og tað er Jósef sonur Jákups. Hann var ein persónur, ið livdi eftir Guds hjarta. Hann óttaðist Gud og livdi honum nær. Men tó bleiv hann ikki spardur fyri mótgang í lívinum. Óndskapurin
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			boðini, rann tað mær til hugs, at nógv er at minnast hann fyri. Agnar var sambandsmaður av heilum hjarta. Hann varð fyrstu ferð valdur á ting fyri Sambandsflokkin í 1970 og sat í samfull 20 ár, til í 1990
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			her meir. Vit eru í sorg. Tú vart eitt lívsstykki! Ein fantastiskur stjóri, við so ómetaliga stórum hjarta. Tú vart so góður við tíni starvsfólk, og vit vóru so góð við teg. Tú hevði álit á okkum øllum, og [...] tú vart partur av, blivu vit eisini ein partur av. Vit, sum vóru tær nærmast, vita, hvussu stórt hjarta tú hevði. Tú elskaði at gleða onnur og hjálpa øðrum. Nevnast kunnu m.a. allar tær gávur og gávubrøv