gloyma barn sítt, enn at eg gloymi teg. Hetta er lyftið, sum Jesaja fekk, og hetta lyftið knýtti Ísraels fólk seg til.    Hetta lyfti, sum eisini er eitt profeti, gekk út, tá ið Gud læt son sín Jesus Kristus

ikki kann renna frá. Her hjá Jesaja er ikki bara talan um hitt einstaka menniskja, men Jákup t.e. Ísrael, Guðs útvalda fólk, sum Guð skapar og myndar t.e. hann er upprunnin til teirra søgu og stýrir henni

lív. Samrøðan, Jesus hevði við Jødarnar um tað himmalska breyðið, peikar aftur á eina hending í Ísraels søgu. Tað er undurið, sum forfedrarnir upplivdu í oyðumørkini, á ferðini úr trældómi í Egyptalandi [...] mett. Og vatnið læt hann vella fram úr klettinum, so at tey kundu sløkkja tostan. Soleiðis læt Gud Ísraels fedrar uppliva sína umsorgan fyri teimum, eisini teirra likamliga tørvi. Tað er hetta sama, Jesus

Mariu moy gjørdist sjálvur Guð menniskja av holdi og blóði. Hon stendur tí á odda fyri hinum nýggja Ísrael ? hinum kristna kirkjuliðinum ? og er ein fyrimynd, tá ið hon sigur: »Sí, eg eri tænastukvinna Harrans;

uppreisn. Eitt undantak var: Jóhannes doyparin! Boðskapur hansara var, at høvuðstrupulleikin hjá Ísraels fólki ikki var rómverjar fyrst og fremst, men fólksins egna synd! Rómverjar høvdu ytra valdið á fólkinu [...] at geva sítt lív og lata sítt blóð renna fyri allar heimsins syndir. Allar, ikki bara fyri syndir Ísraels fólks. »Sí, Guds lambið, sum ber synd heimsins!«, segði hann. Sí, Guds lambið, sum kann fyrigeva

í ovurstórari umsorgan fyri tí eina, fer hann at leita eftir tí burturmista. Eins og seyðirnir í Ísrael, eru vit menniskju altíð í vanda. Tann óndi gongur um sum ýlandi leyva eftir okkum. Men í hesum vanda

tann, ið Móses og profetarnir hava skrivað og vitnað um. Nattanael kallar hann »Sonur Guðs og konga Ísraels«. Hetta eru hugtøk, ið hava majestetiskan dám. Og endaliga kallar Jesus seg sjálvan fyri hann, ið

soleiðis sagt frá sýriulendinginum Náaman, ið hevði fingið spitalsku sjúku. (2 Kong. 5) Hann fór til Ísrael og leitaði profetin Elisa upp, tí hansara Gud kundi grøða. Men Náaman gjørdist vreiður, tá hann av

greip inn í søguna, og stýrdi henni í tráð við sín egna vilja og ætlan. Og ætlan Guds var at frelsa Ísraels fólk. ? Ja at bjarga allari mannaættini, sum var fallin í synd, soleiðis at vit aftur kundu gerast

svenski/danski jødin, Li Neumann, sum mangan hevur verið ferðaleiðari hjá føroyskum ferðaliðum í Ísrael frá ræðuleikunum undir krígnum. Men hon greiðir eisini frá hvussu hennara familja í Danmark og Noregi