vit frelsu og lív í og við orðinum, sum ljóðar við dóp og altarborð ? tá trúgvin er til staðar í hjarta okkara. Nú kunna vit siga, at vit ikki bara eru syndarar; men vit eru rættvísgjørdir syndarar, náðaðir

hoyrdust innan úr skóginum. Annars var tað so kvirt, sum tað nú einaferð letur seg gera í Afrika. Men í hjarta mínum var alt annað enn kvirt, tó at órógvandi og inniliga kom spurningurin til mín: »Hvør er næsti

ger verk hansara tað at vit kunnu verða fylt við eini djúpari tøkk, sum orð ikki kunnu siga tað. Hjarta finnur hvílu og frið við tí straffi sum kom yvir Jesus. Hermennirnir flættaðu eina tornakrúnu til

vísti seg at vera eitt bræv frá gomlu, gudrøknu mammu hansara, skrivað í kærleika av einum rørdum hjarta og av biðjandi hondum til hennara »burturfarna son«. Eftir dagfestingini at meta, var brævið gamalt

sum sleppur at syngja Gudi lovsang av hjarta og sál? Felagssangurin eyðkendi lívið í mongum kristnum samkomuhúsum fyrr. Tað var so gott, at kunna oysa sítt hjarta út við lovsongi til Guds æru. Vitnisburðurin [...] ikki kann syngja við í. Gamli Sakarias, sum vit hoyra um 3. sunnudag í advent, sang Gudi lovsang. Hjarta hansara var fylt at frøði og tøkk fyri at Gud vildi senda Jesus í heimin at frelsa fólk sítt. Verður

boðskapur ið rakar fólkið í hjarta. Tað stendur at tey fingu sum ein sting í hjarta! Ein sting í hjarta av tí boðskapi tey hoyrdu! Og hvat merkir so hetta, at tey fingu ein sting í hjarta? Jú, tað merkir sera

fyribils. Hann er ikki ævigur. Páskaboðskapurin boðar okkum gleði. Eina gleði, sum kveikir vón og lív í hjarta okkara. Henda uppreisnargleði er eisini til tín. Jesus livir, og vit skulu liva! Amen David Johannesen

uttan Guðs hjálp. Tað er ein, ið ikki roknar við Guði, tí sum sálmaskaldið sigur í sálma 141: »Í hjarta dárar siga: Ei nakar Guð er til!« Tá ið Jesus sigur hesi orðini, sigur hann tey um ein ríkan, um

hansara í hinum kristna samfelagnum, í kirkjuni. Ja, Jesus er sjálvur hetta orð.Og hann er komin inn í hjarta okkara. Tí er hann ikki langt burtur frá nøkrum av okkum. Menniskju leita ymsastaðni eftir Gudi. [...] Gakk kirkjugøtuna. Kenn títt pláss inni undir orðinum. Bið til hansara. Lat orðið svara aftur í hjarta tínum í trúgv og kærleika. Lat alt lív títt verða eina játtan og ein vitnisburð. Gev Jesusi pláss

Bíbliunnar orð eins væl og Guds livandi orð, prædikuna. Hin kristni boðskapurin sum Guds orð skapar í hjarta okkara trúgv, kærleika og vón. Tað vendir ikki tómt aftur, men skapar tað, ið tað nevnir. Andin kemur