fólkapensjónini. Tað er ótrúliga ósmæðið fyri ikki at siga jánkasligt at koma við slíkari útmelding nú val er í nánd. Um løgtingskvinnan og flokkur hennara veruliga meintu nakað við tað tey nú gráta krokodillutár
at gagn nýta demokratiska rætt okkara at senda umboð á Danating. Tað er ongin ivi um at til hetta val fær Tjóðveldisflokkurin umboð á Fólkating. Føroyingarnir á fólkatingi í brátt farna skeiði hava hvør
víkir og vendir, so fáa vit nú einans eina løgtingssamtykt, ið væntandi verður broytt eftir næsta val. ?Borðið fangar? og ?nú ella aldrin? politikkurin hjá samgonguni hevur spælt fallit og fingu vit enn
mennast í ríkisfelagsskapinum. Og tí koma vit eisini til at tosa um øll okkara viðurskiftir til eitt val í ríkiseindini: búskap, vinnu, almanna- og heilsuverki við øllum sínum trupulleikum, skúlaøki, pensiónir
settust við samráðingarborðið. Eg skal enda við at heita á allar veljarar, um at fara mannsterk á val og seta krossin fyri javnaðarlistan ella eitt av valevnunum á lista javnaðarfloksins, tí tá velja tit
r annars siga. Og hvat ger samgongan, um hon heldur fram eftir løgtingsvalið? Jú, hon hevur einki val, hon noyðist antin at hækka skattirnar, gera risasparingar ella fara út at taka lán fyri at fíggja
Val er í næstum og Fólkaflokkurin er eftir øllum at døma í gávuhýri. Landstýrismaðurin í Vinnumálum tykist ikki at hava slept ætlanini um at forera landsjørðina til nakrar fáar. Gamaní verður sagt, at
tað veri seg átrúnarligt eins væl og politiskt, barnið í móðurlívi, so upplivdu vit til seinasta val, at tíðindafólk settu fram spurningin til allar flokkar, hvat við fosturdrápinum. Og so vítt vit kundu
borði, so kundi tað hent, at nýggjur ektaður loysingarsinnaður vinstriflokkur dagar fram til næsta val. Sosialurin
heiminum, hava javnaðarfólkini so sagt, at tað er altumráðandi at styrkja vælferðarstatin. Teir fóru á val við einum heilt greiðum boðskapi um at styrkja tað tradionella fundamentið undir vælferðarstatinum:
