hvør Guð er. Okkara tala og okkara atburður hava árin – meira enn vit halda – og eisini tá vit eru farin og liggja undir grønutorvu, kemur tað samfelagið, sum vit løgdu eftir okkum, at vera tað, okkara
kvøld, ið spælir saman við havrákanum úti á stásiligu Norðurbryggjuni, ið lat upp í fjør, og nú er farin at gera um seg sum mentanarhús fyri føroyingar, grønlendingar og íslendingar í Keypmannahavnarøkinum
feløgum, sum á ólavsøku stríddust um heiður og æru móti havnarliðunum ella býliðnum. Tann tíðin er farin. Í fótbóltshøpi hava heiður og æra og felagskensla ikki tann týdningin, sum tey høvdu fyri einum mansaldri
savnandi status í 2005 – Ólavsøkuna eftir, at tólv av okkara bestu listafólkum - síðani eru fleiri farin sama veg - avgjørdu, at tey ikki vildu framsýna í Listaskálanum undir núverandi stjóra, skramblaði [...] um, hvat er gott og hvat ikki er gott... Eg billi mær faktiskt inn, at hendan prosessin longu er farin í gongd millum listaáhugaðar føroyingar, sum gerast alsamt meira sofistikeraðir í teirra listasmaki [...] Heinesen og øðrum sum føroysk. Tey hava ein týðiligan samleika og eru eisini góð. Men sum tíðin er farin, hava listahermarar sum Øssur Mohr, Kári Svensson, Finnleif Mortensen og mong mong onnur gjørt teirra
Løgmanssteypið Kongstankin hjá fleiri fótbóltsáhugaðum hevur í nógv ár verið, at finalan í kappingini um løgmanssteypið skal verða spæld í Gundadali á ólavsøku. Higartil hevur hetta ikki verið gjørlig
bæði at byggja nýggjan skúla og umvæla Kommunuskúlan – alt í einum. Hendan ólavsøkuballónin er longu farin at leka. ---
Ólavsøkan er farin aftur um bak, ein ólavsøka, sum var hildin næstan sum ein vanlig ólavsøka eigur at vera. Veðrið var tað allabesta, og nógv fólk vóru í býnum. Myndirnar tók Jens Kristian Vang: ##med2##
hálvleiki var Jens Martin Knudsen í NSÍ málinum einu ferðina ikki heilt vísur í, um bólturin var farin í málið ella ikki, tá ið Popczynski hevði roynt seg við lumpisligum langskoti, og so var tað, í síðstu
heim at leggja seg. Tá vóru fólkini í reinhaldinum hjá Tórshavnar kommuna fyri langari tíð síðan farin til verka at rudda býin aftur, við góðari hjálp frá ungdómi í arbeiði. Ólavsøkutiltøkini eydnaðust
Gudi og mega glatast í allar ævir. Tá lívið her er at enda komið, er náðitíðin farin og allur møguleiki fyri frelsu er farin; men Gud fái lov og tøkk fyri, at enn í dag stendur náðihurðin opin fyri einum