er alt vent í holuni. Tað kolvetni, sum nú er funnið í 6 ára loyvi nr 1, broytti støðuna hjá felag okkara og partaeigarunum, hjá føroyskum vinnulívi og føroyska samfelagnum yvirhøvur. Atlants kolvetni hevur
Greytasleikur leggur gávur undir jólatrø. Men vit hava hundrað nevni fyri vind, sjógv og grót, sum er okkara náttúra. Ein baldrut náttúra, men fyri føroyingin er hon kær tó og verður saknað, tá ið hann er fjart
Føroya Arbeiðarafelag. Á hesum fyrilestrunum fer hann at tala um, hvørjir møguleikar eru at bøta um okkara pensjónsviðurskifti, um tað skal vera við arbeiðsmarknaðarpensjónum, har hvør sparir til sína egnu
verið undan. Tað kemst av, at vit í miðal eru væl tyngri, enn teir eru umborð á t. d. Havnarbátinum. Okkara miðalvekt er 87 kilo, meðan teirra er 80 kilo. Vit vóna sjálvsagt, at tað verður mótivindur í ól
Tað er tó bara amboðið til at røkka málinum. Persónliga haldi eg, at vit føroyingar skulu stjórna okkara egna landi, og tí er neyðugt, at málsøkini verða yvirtikin og at vit gera okkum leys av skuld. Vit
øll tey fólkini, sum vóru rundanum tiltakið, og sum stuðlaðu teirra ferð, sigur Atli, at tey skiltu okkara íblástur og vilja. Góð móttøka í Keypmannahavn - Tað varð eitt sindur ymist, hvussu fólk tóku tað
fyri hetta so specifikka økið. Og myntir - ella pengar - er nú heldur ikki, hvat sum helst í tilveru okkara í dag, og er ikki nakað nýtt fyribrigdi heldur. Men hvat vísa so hesir myntir? Teir vísa oftast eina
Nobody knows, men Randi var har. .. og vit vistu hvaðani orðini komu frá. Orðini vóru hennara og okkara.. og tey komu úr mjørkanum - úr sinnunum hjá hesi ljóshærdu, vindbardu gentuni, sum kendi vindin
samfelagið hevði sæð út uttan hesar menn. Kreppuna í fimtiárunum, ið gjørdi at ein stórur partur av okkara vinnuføra fólki mátti av landinum at vinna sær til lívsins uppihald, høvdu vit ivaleyst skyldina
tit Hann úr skúlanum. Tit siga, at Hann skal ikki við í politikk. Tit siga, at Hann hóskar ikki til okkara tíð. Og alt hetta botnar í, at tit als ikki kenna Hann, og ei heldur vilja tit hava nakað við Hann