»Friður á jørð og í menniskjum góður tokki« Soleiðis verður sagt í jólaevangeliinum, sum er frásøgnin um Jesu føðing. Í hesum døgum hava vit fleiri ferðir hoyrt hesi orð, og tey fara vit eisini at hoyra fleiri [...] eini slíkari hátíð, men tó alt við máta. Spurningurin er, hvat tað er, vit hátíðarhalda. Um tað er Jesu føðing, ella um vit hava givið hesi hátíð eitt heilt annað innihald. Matteus gamli leggur ikki fingrarnar

árinum. Familjan savnast, grundarsteinarnir í kristnu trúgv okkara verða hátíðarhildnir, og vit minnast Jesu føðing. Hetta er ein tíð, har vit hava hugnaløtur saman við teimum nærmastu og ein tíð, har vit minnast

nógv onnur tiltøk í sambandi við jólini, so fingu vit tíð at seta okkum meira inn í jólaboðskapin og Jesu gerning fyri okkum. Tað var nógv róligari, og fólk nýttu at vera saman sum familja. Vit upplivdu tað

prýði fyri kirkjuna, og kunnu í sínum stórbæri eisini vera við til at bera ein tigandi vitnisburð um Jesu lív og læru. ##med2## Fyri kirkjuráðið hevur tað eisini sín týdning at hesar altartalvur verða hildnar

ikki umborð og sigi, at eg umboði Heimamissiónina, brøðurnar ella onnur. Nei, eg komi umborð sum eitt Jesu vitni at hava eitt orð. Og øll sum vilja vera við ella luta eitt orð eru vælkomin til tað. Umborð

— At hesin yvirgangurin er júst á páskadegi, rakar okkum mitt í hjartað. Á páskum gleðast vit um Jesu uppreisn, vónina og lívið, og so hendir hesin yvirgangurin júst á hesum degi, sigur Kjell Magne Bonedvik

hevur Lisbeth Smedegard Andersen í orðum skapað eina poetiskt/teologiska endursøgn av páskasøguni um Jesu lív, líðing og deyða, og um fyrigeving og vónina, sum páskirnar hava at bera okkum øllum: Tað suðið

Bulgaria. Orsøkin var, at prestar við hesi vøtn og áir høvdu kastað eitt krusifiks í vatnið til minnis um Jesu dóp. Tað skrivar AP tíðindastovan. Sambært siðum verður tann, sum fær fatur á trækrossinum í vatninum

”Veit oss veking og Krist”, ”Eg krossi tínum, Jesus, vil fegin vera hjá”, ”Frelstur í Jesu ørmum, tryggur við Jesu lið”, “Hann leitaði í náði”. Ein drangur í brimi var Johannes, evnagóður, tolin og hollur

á jørð og í menniskjum góð ur tokki« Soleiðis verður sagt í jólaevangeliinum, sum er frásøgnin um Jesu føðing. Í hesum døgum hava vit fleiri ferðir hoyrt hesi orð, og tey fara vit eisini at hoyra fleiri [...] eini slíkari hátíð, men tó alt við máta. Spurningurin er, hvat tað er, vit hátíðarhalda. Um tað er Jesu føðing, ella um vit hava givið hesi hátíð eitt heilt annað innihald. Matteus gamli leggur ikki fingrarnar