envisioned, no high buildings, no blazing and beautiful metropolitan, just a highway, a couple of fast-food restaurants, and miles upon miles of fields: I had landed in Hicks­ville, I just wasn’t aware of

minni, og búkurin gramdi seg meira og meira fyri hvønn dag, ið gekk: Vit ótu næstan altíð bara »fastfood«, tí tað var lætt, og vit høvdu ofta ikki stundir til annað. So hvørt minutt, ið tað bar til, hvíldi