donskum á ambassadum kring um heimin, har onkur føroyingur av náði sleppur at spæla sendimaður ella kvinna, broytir ikki hesa støðu. Margháttligt, at politiska skipanin í einum so múgvandi landi, og einum
donskum á ambassadum kring um heimin, har onkur føroyingur av náði sleppur at spæla sendimaður ella kvinna, broytir ikki hesa støðu. Margháttligt, at politiska skipanin í einum so múgvandi landi, og einum
við einum nýggjum flokki, hvørs einasta mál var betri miðnámsskúlar. Sjey menn og ikki ein einasta kvinna. Í undanfarna løgtingi sótu kvinnur í bert trimum av teimum 32 tingsessunum. Og sjálvt um fimti hvør
at fimta hvør kvinna og tíggjundi hvør maður í aldrinum 18-24 ár hava havt eina sálarliga sjúku, sum hevur vart longri enn seks mánaðir. Haruftrat sigur kanningin okkum, at onnur hvør kvinna og triði hvør
har kynini bæði skulu meta um kropsbygnað. Kendasta dømi er, at flest mannfólk eru samd um, at ein kvinna helst skal síggja út sum eitt tímaglas, við smælari miðju, men breiðum hoftum. Víst verður á men [...] víst á, at bæði sosialur status, skynsemi og umsorgan eru eginleikar, ið hava stóran týdning, tá ein kvinna endaliga skal taka støðu til ein mann. Men aftur er genetisk yvirliving, heldur óromantiska, ótilvitaða
at greiða henni frá øllum – sjálvsagt út frá mínum egna sjónarmiði. Nú er Anna vorðin ein vaksin kvinna. Hon hevur nomið sær útbúgving sum stjórnmálafrøðingur, og seinastu trý árini hevur hon verið mín [...] Norðurlandaráðnum fyri ung, og eisini hevur hon starvast í tveimum donskum ministerium. Anna er ein kvinna við bein í nøsini, og eg veit, at hon hevði røkt fólkatingssessin væl og ikki minst virðiligt. Tí
tann trupulleikan, sum andstøðan vil loysa, og meiri enn tað. Eitt dømi, hon nevndir, er, at ein kvinna kann fáa føðitunglyndi, so at hon ikki klárar at passa barnið. Men eftir hesum uppskotinum kann hon
eisini bundið av Europeiska Mannarættindasáttmálanum. Mannarættindasáttmálin ásetir, at maður og kvinna skulu tryggjast rætt til at kunna ganga í hjúnalag. Men Mannarættindasáttmálin ásetir eisini, at
Í einari íbúð á Stord í Noregi býr Janne Elisabeth Larssen. Hon er ein kløn kvinna í byrjanini av 30-árunum. Áður vigaði hon nógv, 149 kilo, tá vektin var mest. Hennara hægsta ynski var at gerast við barn
at tey hava frætt tíðindini frá einum manni, sum var so heppin at sleppa burtur haðani. Ein onnur kvinna sigur, at hon torir ikki at fara heimaftur, tí hon er bangin fyri, at krígsharrarnir, sum tóku valdið
