Neyðtøka? Bleiv hon tikin í neyð? Rópti hon eitt neyðarróp, sum eingin hoyrdi? Hann valdi at valdstaka hana. Ein kvinna í einum kristnum samfelag var í 2011 dømd 30 ára fongsul fyri morð - men tað er ivi
meðan OL er. Og er ongin, so tykjast fólk blíð og sinnaði at hjálpa tær. Fyri at koma til OL býin, er neyðugt at koma til Liverpool Street statiónina og so til Stretford, sum liggur í hjartanum av OL býnum
hoyr hvat eg biði um fyri hesum fólki, sum eg hevði so kært, at eg heldur vildi tola friðloysi og neyð, hat og deyð enn at maður og kvinna skuldu vaksa upp í Noregi og ikki vita, at tú doyði til frelsu
fyri trúgv sína. Tey vóru skrivaði fyri at upplívga - fyri at geva teimum mót, geva teimum úthaldni í neyð, tá trongd og forfylging vóru gerandiskostur. Tí ikki var altíð líka lætt at vera kristin og játta
soleiðis lærdi Jesus lærusveinar sínar at biðja. Vit hava so lætt við at heita á Guð tá ið vit eru í neyð, -ella tá ið vandarnir lúra, og rætt er at gera tað. Vit hava so nógv dømir um persónar í Bíbliunni
Bíblian sigur tey sæl at vera, sum hungra og tysta eftir rættvísi. Fleiri enn ein tala um heimsins neyð og elendigheit, sum er veruleiki manga staðni í heiminum. Hesa føði fáa vit í bløðum, sjónvarpi og
í viðurskiftini. Ein kend støða hjá mongum. Tað er so torført at finna troyst í Meistarans orðum í neyð og anfiktilsins myrkri. Men uggin, Jesus gav, var meira enn orð, tað var ein uggi, ið bundin var at
fylgja sær, og so sendi hann teir at boða evnageliið um syndanna fyrigeving og hjálpa menniskjum í neyð. Fyrst kallið at fylgja Jesusi, so sendingin at fara við honum út til onnur menniskju. Fyrst at fylgja [...] høvdið. Jesus halda tey ikki, tey hava fyri neyðini, og so slettis ikki sum tí krossfesta fyri synd og neyð teirra. Men at tæna og gera góðar gerðir, tað halda tey er neyðugt. Og rætt er tað, at gerningar hava [...] okkara. Við trúnni fáa vit viðurskifti við Gud í lagi, og við okkara gerningum tæna vit næsta okkara í neyð hansara. Trýrt tú á Jesus, sum tínum frelsara, so fær trúgvin eisini føtur at ganga á, og hendur at
spurdi: »Hvar ert tú?« Ikki eru so fá, sum hava vent spurninginum við og spurt. »Hvar ert tú Guð? Neyð, sorg og vanlukkur raka mannabørnini, men tú tykist hvørki at siga ella at gera nakað. Og hví sleppa
ti í takt við ríkidømið. Tað gevur okkum ikki rætt til at gevast og setast hendur í favn mótvegis neyð og órættvísi. Tað, tú kannst rætta uppá, skalt tú rætta uppá. Ein kristin hevur eina ábyrgd bæði í
