ein forsætisráðharri soleiðis skal leggja seg út í innanhýsis føroyskan politikk. Men løgtingið skal bara standa við sítt. Tað er politikkur. Tað ger einki, sum stjórnarskipanarlógin ikki
sum politikari, kundi væl havt tryggjað hesi viðurskifti, tey seks árini hann ráddi fyri borgum í Tinganesi. Fíggjarmálaráðharrin og løgmaður hava helst bara handlað út frá veruleikanum, sum hann er
ganga við til, at eitt etiskt mál ikki kann fáa eina demokratiska viðgerð ella kann verða samtykt í tinginum orsakað av einum frammanundan avtalaðum veto. Hetta er beinleiðis í stríð við kjarnuvirði
eru nógv eftir spurdir í grannalondunum. Skal man straffast av sínum føðilandi tí man dugir síni ting og roynir at lívbjarga sær og sínum. Eg havi hug at enda við orðinum hjá Frændur: “og verða vit ríkari
flokkurin vánalig úrslit í veljarakanningunum. Eg tosi fyri deyvum oyrum í Javnaðarflokkinum. Eg kom á Ting við 595 atkvøðum. Eg vildi hava ein landsstýrissess, men eg fekk hann ikki. Eg vil hinvegin fegin
sendingina, tí aftaná tríggjar vikur í Danmark, har vit drukku, blivu kend aftur á gøtuni og líknandi ting, var tað deiligt at koma heim aftur á klettarnar, har eg endiliga slapp at vera Connie Brockie aftur
bíða. Alt skal gerast her og nú. Ja vit hoyra ofta politikarar í fjølmiðlunum standa og lova at gera ting, sum teir vita, at ikki ein króna er játtað til. Tað verður lovað sum um at fíggjarliga rásarúmið
sigur hann. Í politiska meldrinum, sum er í løtuni, gevur løgmaður sær stundir til at tosa um onnur ting enn politikk, og nú jólini nærkast, og vit eisini nærkast einum ársskifti, heilsar hann øllum føroyingum
túrarnar niðan á Slættaratind nógv. - Allir fjallatúrarnir og onnur venjing og fyrireikingin uppundir eru ting, eg ongantíð fari at gloyma. Og hvat var tað keðiligasta? - At vit sum menniskju ikki kundu verða
fingið nøkur grundleggjandi rættindi – uttan at vit liðu somu lagnu sum tey í Sodoma og Gomorra. So ting broytast. Meðan summi spenna ímóti, trýsta onnur fram. Soleiðis fáa vit kanska eitt litfagrari samfelag
