saman, so tær fáa eina hóskandi eind, og tí er ein kommunalreformur sera átrokandi í Føroyum. Hægst 7 kommunur, helst færri, hevði verið hóskandi. Tíðarinnan rák ber við sær, at færri kommunalar eindir
hansara síðu? Og hvar høvdu vit ikki verið nú, høvdu vit gjørt tað? Við 11. september, einum Madrid og 7. juli í huga er tað ikki heilt løgið, at tað, at gera einstevnurørslum eftir vild, so líðandi ljóðar
forklárar Emma, sum akkurát er byrjað á sjúkrasystraskúlanum í Havn. - Eg fari heimanífrá longu klokkan 7 á morgni, áðrenn hini eru uppi. Tí fer Uni upp við børnunum og fær tey í skúla hvønn dag, sigur Emma
Løgini á Toka/Tokuljóð eru: 1. Flókar 2. Bivan 3. Mín sál er troytt 4. Alt á gosi 5. Mist 6. Gjóstur 7. Svart klæði fyri vindeygað 8. Blikalogn 9. Andvekur feat. Ty Tabor á gittara og Pætur Zachariassen
síðani eitt ára aldur, og kemur altíð at verða bundin at tøknini og hjálparfólkum rundan um seg 24/7. Onkur vildi hildið, at ein slíkur drongur ikki hevur nakra framtíð. Men tosar ein um Jón – ella við
dittar og cand. dattar av monnum í landsins evstu sessum. Ímeðan er biomassin í toskastovninum minkaður 7 ferðir og fiskiveiðan minkað tríggjar ferðir í mun til meðalveiðuna í hundrað ár. Búskaparliga grundarlagið
settir í. - Skipini hava nú verið á beding í 10 dagar, og vit vænta, at arbeiðið fer at taka einar 6-7 vikur. Skipini verða tí ikki klár at loysa aftur, fyrr enn gulllaksavertíðin byrjar. Vit plaga vanliga
ferðina!, siga tær brosandi. Mastrarhvalirnir vóru beint í hølunum á kappróðrarbátinum, einar 5 til 7 metrar aftanfyri, men vandi var ongatíð á ferð. Tær fingu sent boð frá sær til lands, og hagani kom
enska veitaranum av tøkniliga útbúnaðinum. Tikið varð væl undir við at fremja verkætlanina sum eina FP7 umsókn, men ikki ein króna kundi latast í stuðuli til at fremja drúgvu umsóknina – hvørki SEV, Landsstýrið
RF, Debes F, Araki S, Yokoyama K, Murata K, Sorensen N, Dahl R, Jorgensen PJ. Cognitive deficit in 7-year-old children with prenatal exposure to methylmercury. Neurotoxicol Teratol. 1997 Nov-Dec;19(6):417-28