móðir Vælsignað verður tín heilagi andi Tendra í okkum ein kláran eld Her og nú og í allar ævir Opna okkara hjørtu fyri kenslurnar kraft loys okkum av teimum bondum, okur binda okkum sjálvi við lat okkum hvíla [...] hvíla hjá tær so okur fáa part av tínari megi fyrigev okkum og lat okkum fyrigeva inntil okkara løtur eru heilagar saman við tær Amen (soleiðis verður tað) Nú slepst ikki undan, nú má je skriva hetta.
har starvsfólk ikki ynskja at boða frá, og samstundis mugu vit sum leiðsla seta størri krøv til okkara leiðarar, at fráboðanir fara fram á rættan hátt, so málini kunnu handfarast so rætt og so skjótt [...] Landssjúkrahúsinum í miðlunum eru løgd undir at misrøkja sítt arbeiði. Hesum vilja vit vísa aftur. Okkara starvsfólk kunnu hava álit á, at vit gera tað, sum krevst av okkum. -Tað er neyðugt at gera greitt
týdningin av at menna ferðavinnuna í kommununi á ein burðardyggan hátt og at vit føroyingar varðveita okkara samleika. “Í Tórshavnar kommunu gleðast vit um vaksandi ferðavinnuna, sum hevur við sær nógv gott [...] halda fast í. Vit skulu vera vit, og tí er tað so ómetaliga umráðandi at áhaldandi menna okkum og okkara serføroysku tilboð til tey ferðandi. “ ##med2## ##med3## Guðrið Højgaard, stjóri í Visit Faroe Islands
hin 5. juni 1849. Tá varð farið frá einaveldi til sonevnt fólkastýri. Grundlógin legði støðið undir okkara frælsu tilveru, vit fingu atkvøðurætt, talu- og skrivifrælsi og, sum Hans Pauli Strøm so væl orðar [...] arbeiði og til at vinna sær uppihald, friðhalgan av ognarrætti, friðhalgan av persónligu rættindum okkara og rætt til stuðul í sosialari trongstøðu." Spyrjast kann so, hvussu er hepnast at umsita hesa meginlóg
eysturbýnum, á Argjum ella um hvussu vit nú velja at útbýggja eldraøkið í Tórshavnar Kommunu. Í okkara føri spældi tað nógv inn, at vit skjótt kundu fara til verka við URD – tí tørvurin var stórur; og [...] at vit nú høvdu skund og sóu fyri okkum, at hetta fór at kunna fara av bakkastokki beinanvegin. -- Okkara seta var liðug og nýggj fólk settust við róðrið. Ellisheimið varð ikki bygt í næstu setuni. Tað einasta
forðing longur at velja okkara kommunu, og vit vóna, at hetta fer at síggjast aftur í ávísum fólkavøkstri, sum tíðin gongur. Nú tekur tað onga tíð at koyra millum Klaksvík og okkara kommunu. Eisini íbúðarbygging
øll ferðslan til og frá flogvøllinum skal leggjast ígjøgnum okkara bygdir uttan tálmandi ferðsluátøk. Vit finna okkum ikki í, at børn okkara skulu ganga heim eftir einum ótryggum landsvegi. Og vit finna
væntandi, at Njord ikki longur fer at senda sovorðin brøv, metir Jeppe Brogaard Clausen. - Vit gera, sum okkara kundar biða okkum. Tað sigur seg sjálvt, at uttan hesa vitan (ip-adressurnar, red.) kunnu vit ikki
ið kann mennast munandi í fólkakirkjuni, er tann gamla kristna tænastan, ið verður kallað diakoni. Okkara trúgv skal nema menniskju og hava menniskju í hásæti: Guð, trúgvin og tænastan, skrivar Jógvan F
tað ikki eftir vild, kann tað vera ein vandi fyri flogsambandið ímillum Føroyar og Danmark, sum er okkara lívæðr við útheimin. Hilbert Elisson, løgtingsmaður fyri Javnaðarflokkin ivast eisini í ætlanini