gildi. Jóannes Eidesgaard var tá løgtingsmaður og tí óvitandi um tað, sum fór fram. Í uttanríkisráðnum ger man nú nakrar málsligar tillagingar í umsetingini av sáttmálanum, og tískil sendir man í sept. 1999
ta støðu, at hann sær millum fingrarnar við lógini í sínum royndum at fáa alt at glíða? ? Nei, tað ger tað ikki. Tí alt sum hevur týdning verður skrivað. Vit síggja ikki millum fingrarnar við rúsdrekkakoyring
eri veðurfastur í Oyndarfirði. Hann er framvegis landnyrðingur og kavarokið heldur fram. Seyðurin ger lítið um seg í dag. Skavingin er bara viðfáningur, hann veit sum er, at um eina lötu, so fær hann bæði
hugsandi eru nakað tær somu og líka veruleikafjarar. Tað vil so vera, at onkur politiskur dinosaurus ger eitt gleps av og á - mestsum fyri at minna fólk á, at hann framvegis er á lívi. Fleiri ernn eg mundu
kom rættuliga lív í dagbøkurnar hjá manningini á ?Gjøu? og serliga í dagbókina hjá Amundsen. Hann ger ikki so nógv burturúr at skriva um seg sjálvan og manningina, men tá hann skrivar um eskimoararnar
etableraðu peningastovnarnar. Tað er náttúrligt, at teir í hesum sambandi verja monopol-støðu sína, og ger hetta, at teir seta seg í móti broytingum. Tað hevur tí sera stóran týdning, at politik-arar okkara
.. eg haldi, at vit spældu, sum vit eru von. Ein munur er, at glasveggir eru millum okkum, og tað ger, at tað ber ikki til at bóltast hvørt um annað. So instrumentini sluppu heilskalað gjøgnum upptøkurnar
hvør í sínum lagi, men av óráðum, og ov lítlum politiskum skynsemi, kunnu lið koma á garðin, sum ger, at hann kann rapa. Regin og hansara fólk rista kortini ikki á hondunum. So títt sum hesi førini eru
í millumtjóða fiskiveiðusamstarvi Ì dag er fiskivinnan skipa við sínamillum fiskiveiðuavtalum, sum ger tað møguligt at skipa fiskiskapin og skapa meirvirði og fleksibilitet í vinnuni. Sum tað verður greitt
av okkum sjálvum og øðrum. Men vitlíki hevur einki mark. Hvørki menniskjansligt ella moralskt. Tað ger tað trupult at navigera. Tí hvat av tí, vit síggja og lesa, er nú veruligt? Myndir. Brøv. Tíðindi.
