Havstovan hevur nú givið politiska myndugleikunum sítt tilmæli um fiskiskapin undir Føroyum næsta ár. Annars hevur havgranskingarstovnurin, ICES, mælt til, at eingin toskur yvirhøvur verður fiskaður u
ikki-sjálvstøðugum londum, ið eru limir í IOC, ið hava eina líknandi stýrisskipan sum Føroyar, og summi av teimum hava enntá minni sjálvstýri enn Føroyar. Tey vit kenna best eru tvey oyggjalond, ið eisini
hava vit hoyrt um málið um gongd í haga, um útilív. Eitt mál, sum framvegis ikki er loyst, og sum summi vilja gera til eitt stríð millum ferðavinnuna øðrumegin og nøkrum bóndum hinumegin. So einkult er
eina einastu ferð. Á jólum í ár er stovnurin noyddur at senda tey ungu, sum eru í viðgerð, heim. Summi hava kanska ikki eitt stað at fara “heim” til, og Herbergið er tí teirra stað at fara. Resursur mangla
at politikarar taka fíggjarlig atlit og hugsa, hvussu man fær sum mest fyri hvørja skattakrónu. Summi siga, at í politikki skal man hugsa meira um menniskjuni og minni um Excel. Men hesi bæði hanga t
óbroytt, um nøkur broyting, so skal tænastan verða betri. Talan er ikki um eina privatisering, sum summi hava hug at gera tað til. Talan verður um eitt alment partafelag, sum landið eigur 100% og hevur fult
liggur eftir reiðarínum. Hetta er samlaða úrslitið fyri allan uppsjóvarflotan. Tað merkir aftur, at summi reiðarí kunnu hava eitt munandi verri úrslit enn hetta. Í prinsippinum kann skattingin vera 100%
Tað er eyðsýnligt, at summi enn ikki eru vaknað úr dvala til tann veruleikan, at tað finst ein støðugt vaksandi stættamunur í samfelagnum. Suðuroyingar sita á aftasta beinki, og okur eru aftur og aftur
eitt gott arbeiði millum børn og búfólk, eisini á serstovnum. Tey hava samstundis fløkt viðurskifti, summi eru limir í Pedagogfelagnum og onnur í Hjálparfókafelagnum, sum nátúrliga átti at fingið samráðingarrætt
einum góðum felagsskapi, leita tey sær í annað umhvørvi, fyri at vera góðtikin. Alt kostar. Fyri summi foreldur eru gjøld fyri frítíðartilboð hjá børnunum ein ov tungur postur aftrat – serliga um fleiri
