gransking síni og frá sínum mongu royndum sum lækni innan eldraøkið. Hann vil vísa á, at broyta vit okkara áskoðan á demens, og stuðla vit undir trivnað og lívsdygd, so kunnu vit betra um gerandisdagin og

ov nógv upp á spæl í mun til »grundleggjandi menniskafatan okkara«, heldur meirilutin. Tað bendir á, at aktiv deyðshjálp kann broyta »okkara fatan um aldurdóm, nær deyðin skal koma og um lívsgóðsku«. Í

á harðskapsøkinum mugu raðfestast, skulu vit í Føroyum kunna røkka vitanarstøðið, sum grannalond okkara hava um harðskap í parløgum og nærsambondum. ##med2## Frágreiðingin hevur fýra yvirskipað tilmæli:

kunnu nýta tól úr tilgjørdum viti á okkara móðurmáli. Vit lýsa støðuna og hugleiða um evnið, og vísa við dømum, hvussu vit kunnu gagnnýta tilgjørda vitið til okkara fyrimunar. 14:10: Kaffisteðgur 14:30:

høgra veingi fyri Füchse Berlin. Tað er framúr gott fyri Füchse Berlin, men tað merkir samstundis, at okkara egni Hákun West av Teigum má brynja seg við toli og taka møguleikan tá hann býðst. Men Hákun fær

tann vanliga grundfatanum í Norðanlondum, og sum vit eisini hava grundað okkara kanning á”, sigur Katrin á Kák. ”Tað er okkara universelli tørvur at hoyra til felagsskapin og óttin fyri at vera útihýstur [...] í álvara. Hetta fer helst at bróta tøgnina, og hetta er ein trupulleiki, vit fara at taka upp við okkara sáttmálapartar”, sigur formaðurin. Allýsingin hjá Ríkissjúkrahúsinum Ríkissjúkrahúsið í Keypmannahavn [...] sum eru viðvirkandi grundkreftir í happing. Og er tað hendan allýsing, sum er grundarlagið fyri okkara kanning.” ”Brádliga bleiv eg svimmul, angist og sjúkrameldaður” Hetta siga limir í Starvsfelagnum

heilt ótrúliga raskar, og tær hildu allar avtalur. Ímóti Malta vóru vit undir trýsti eina løtu, men okkara gentur vóru tolnar – samstundis sum tær eru evnaríkar og djarvar – og sigurin var tískil ongantíð

Fólkatingsins røðarapalli. – Sjálvnadi skulu tey kunna tað. Hetta er okkara felags parlament, og tað er júst móðurmálið, ið myndar samleika okkara, segði Mette Frederiksen, forsætisráðfrú.

er ríkiliga hart at vera til staðar í samfelag okkara sum er, og vit kunnu skjótt gera hvønn annan skeivan, um vit áleggja hvørjum øðrum “sannleika” okkara” greiðir Mia frá í blaðnum. “Og tá er tað skilligt

E.coli-smitta, sum hon verðu rópt, er ikki ókend um okkara leiðir. Tað er meira at kalla vanligt, tá tað fer at regna um heystarnar, at eisini føroyskar kommunur lýsa við, at neyðugt er at kóka drekkivatnið