Føroyum. – Eg leggi ikki petti í fiskiveiðiavtalur, tá tað snýr seg um hetta. Tí um man sum sivilt far hevur hernaðarliga útgerð umborð, so snýr tað seg ikki um handil longur. So handlar tað um uttanríkis-
HM-endaspælinum, har teir taptu fyri Týsklandi. HER ber til at síggja málini í dystinum. Tað er Farerets, ið hevur lagt brotið út á YouTube: ##med2##
, har øll kunnu vera við uttan at fara útum hurðina. Um ein hevur hug at royna, er tað sera lætt: Far til eitt vindeyga við góðum útsýni kl. 10 týsmorgunin og skriva niður allar teir fuglarnar, sum tú [...] onkur fuglur, sum tú ikki kennur, so kanst tú royna at lýsa hann í staðin; litur, skap, stødd o.s.fr. Far síðani inn á leinkið niðanfyri og skriva teir neyðugu upplýsingarnir um teg. Um tit eru fleiri, so
við til leikin uttan at foreldrini hava givið loyvi. LGBT+ Føroyar vil staðfesta, at tað er ikki farligt hjá børnum at síggja leikir, sum snúgva seg um samkynd. Vit hava sæð leikin, og hann er væl leiktur [...] sýndur í Føroyum, og at skúlar fara til leikin, tí hóast tað eru summi, sum kanska halda tað vera farligt at børn síggja hendan leikin og læra boðskapin, so koma vit ikki uttanum, at tað liva nógvir LGBT+’arar
nar, var eg gjørd varug við 1. mai tiltakið í Fælledparkini. Sjálv gav eg mær kanska ikki so nógv far um endamálið við tiltakinum, var meira hugtikin av at møtast við vinum og hugna mær, drekka ein kalda
sálmin í teirra skúla. Hinvegin er tað fyrst nú, tey seinnu árini, at hon veruliga hevur givið sær far um, hvussu vakur hesin sálmurin er. Vit taka eisini tann sætta persónin við í frásøgnina. Hetta er
flogvøllin, sigur Regin I. Jakobsen, stjóri hjá Vága Floghavn. – Talan er sjálvandi um farmaflogfarið hjá FarCargo, sum er væl størri enn tey vit annars síggja her um dagarnar. Ikki tí, hetta standplássið fer
Fiskaaling. Framløgan hjá Sissal V. Erenbjerg “FarCoast, An adaption of NorKyst800 to Faroese fjords” er um arbeiðið, sum er gjørt í Sundalagnum við havmyndlinum FarCoast, og um arbeiðið at víðarimenna myndilin
gulllaks í fjør í mun til undanfarin ár. Á Tavuni verður gulllaksurin skorin til flak og malin til fars, og Joen Magnus Rasmussen, stjóri, sigur, at fiskaarbeiðið higartil í vertíðini hevur verið heldur
spurdi eg Guð, hvat eg skuldi brúka lív mítt til. “Far”, segði hann og endurtók hetta, hvørja ferð eg spurdi; og tá eg spurdi hvagar, legði hann aftrat “Far, og eg skal vísa tær vegin”. Eftir ráðum frá einum