ið lutvíst hava skapt økiskommunur. Sostatt hava vit í dag bæði økiskommunur og størri og smærri bygda(r)kommunur, og hesar hava als ikki somu fyritreytir hvørki fíggjarliga, fyrisitingarliga ella fól

vegin ótryggan og skapar ofta ferðsluruðuleika í ringum veðri. Harumframt er nógv ferðsla ígjøgnum bygda økið við Gøtugjógv, sum eisini er skúlaleið, vísir hann á. – Okkara almenni fakmyndugleiki fyri vega-

kommunala geiran, ið varð stovnsettur í einum heilt øðrvísi samfelagi, tá eingir vegir vóru millum bygda. Tí eru kommunurnar í dag ein púra arkaisk skipan, ið skapar forðingar og órættvísi heldur enn at

kristindóm, so hevur hann sum nevnt verið tongdur saman við natiónina. Vit hava eina nationala religión bygda á sonevndu “fólkakirkjuna” - fólksins kirkju. Hetta er grundleggjandi øðrvísi enn við t.d. Katólsku

myndataluna í onkrum barnablaði, og eg hevði hjálpt røðuskrivaranum at komið við einari málrættaðari røðu bygda á visiónir og haldbar lyfti. Eina røðu, sum ikki bert tingfólk, men alt føroya fólk, kundi glett seg

fyri at nýta savnið í granskingararbeiði, vaksandi. Um stutta tíð stendur Pakkhús 18, ið Tvøroyrar Bygda- og Sjóvinnusavn eigur, liðugt umvælt, beint við síðunar av Tvøroyrar Skjalasavni. Lætt er at ímynda

og ávegis í havsbrúnni. Eg havi stóra virðing fyri minnum, tú hevur myndað í mær, og sum heild í bygda- og býarrúmum í Føroyum, Øssur. Nógv av hesum lýsti Anne Metta Greve Klementsen, prestur, avbera væl

o.s.fr. Hann ferðaðist eisini nógv kring Føroyar við myndatóli sínum, og tók myndir av landslagi, bygda- og býarløgum og fólki. Hann var ágrýtin og fleiri túsund myndir liggja eftir hann. Summar av teimum