av einum slag av eufori, at heilsutrygdarmálid endiliga er liðugt. Men til tykkum, sum halda tað, fari eg at siga, at tað er avgjørt ikki víst." "Bardagin er ikki eins. Heilsutrygd fær harraboð úr hei

meira enn tvífaldað meðan nøgdin er farin upp við tveimum triðingum. Fyri sild er útflutningsvirðið fari upp við einum fimtaparti meðan nøgdin er farin upp við einum triðingi. ##med2## ##med3## ##med4##

sosialar førleikar. Eingin grein viðgjørdi evnini: býttleika, yvirvekt ella at vera ólukkuligur, og tí fari eg ikki at gera viðmerkingar til hesi uppáhald, í fyrstu atløgu. Greinin, hvørs endamál var at sannføra

iva var tað, eg skuldi lesa. Eg eri eisini sera áhugað í málum um rúsevni, so komandi lestrarhálvuna fari eg hava eina lærugrein um rúsevnismál í Stórabretlandi. Vit læra eisini nógv um mannarættindi, sum [...] tað fyrstu lestrarhálvuna, men tað er sjálvandi týdningarmikið at læra um. Komandi lestrarhálvuna fari eg at læra meira um, hvussu brotsmál verða loyst. Tað er rættiliga spennandi! Vit læra, hvat mann

hava vit tikið orðatakið hjá Pippi til okkum, har hon sigur: “Hetta havi eg ikki roynt fyrr, so hetta fari eg heilt sikkurt at klára.” Og henda boðskapin ynskja vit at geva víðari til øll tey fittu børnini

veruleikin í 2024. Nógv er gott, men nógv kann gerast nógv betri. Júst dagin í dag eiga kvinnurnar. Eg fari tí at senda eina heilsan til allar kvinnur, sum hvønn dag, tilvitað ella ikki, berjast fyri javnstøðu [...] standa saman við tykkum í hesum stríði – bæði í dag og allar aðrar dagar í árinum. Saman við tykkum fari eg áhaldandi at stríðast fyri javnrættindum, javnstøðu og rúmsátt í okkara samfelag. Sirið Stenberg

so skráin er ruddað. – Men eg ætlaði at reisa onkrar fyrispurningar til ministarar, og í aðru viku fari eg til Svøríkis á eina ráðstevnu fyri arktiskar tinglimir, sigur hon. Hon fer eisini at varpa ljós

##med4## ##med5## - Sum borgarstjóri í Tórshavnar kommunu fari at takka tær fyri tað, ið tú hevur gjørt fyri næmingar á Kvøldskúlanum hesi 30 árini. Fari eisini at handa tær eitt silvurmerki frá Tórshavnar kommunu

plagdu at kappast. Og tá vit ferðaðust til dømis til Vágar, so spurdi hann, hvar eg fór. Jú eg fari til Sørvágs, segði eg. Og so segði hann, at han fór til Sandavágs. Og tá eg kom til Sørvágs,

lívinum uttan mannin. - Men, eg fari at royna at gera teg stoltan. Eg veit ikki, um eg fari at megna tað, men eg fari at royna. ##med2## Og at enda leggur hon aftrat. - Eg fari altíð at elska teg. Hví í friði