inn í henda heim uttan ætlan og uttan mál og mið. Kristin trúgv er ikki bara orð oman á orð. Eitt lív í trúgv og kærleika eigur at spíra fram, har kristin menniskju eru. Men vit mega mangan sanna, at Jesus
Okkum tørvar andliga føði, so at vit kunnu verða varðveitt á Kristi likami ? í trúnni. Kristindómur er lív. Ikki bara at byrja, og so gevast á hálvum vegi. Hvønn dag mugu vit hoyra hin kristna boðskapin bornan
tann forfjónaða og vrakaða og geva honum vón. Hann er komin at geva honum lív og sælu. Hetta lívið, og talan er um eitt nýtt lív, eigur tú í trúnni á frelsaran. Vit hava ikki uppiborið so kærleiksríka viðferð [...] elskar hann, hann er vorðin ein nýggj menniskja. Hon má trúgva og vitna um hann. Jesus kom inn í títt lív longu í tíni heilagu dópsstund. Vit skulu tí trúgva og takka, og vit skulu líta á deyða og uppreisn
syndiga heimin, sum vit øll eru ein partur av. Gerningar hansara úti í náttúrunnar ríki: Vársins lív og vakurleiki, fuglasongur í bø og haga, alt hetta vísir okkum á sín hátt Skaparans kærleika. Men hetta
Tíðin verður ein nýtsluvøra móti alsamt ríkari hæddum, og ikki ein streymur, sum vit hava okkara lív í og sum er fylt við gávuríkum løtum, ið ongantíð koma aftur. Tess meiri vit fylla okkara innara menniskja
hereftir skal alt koma at síggja øðrvísi út. Vit vildu sigra, vit vildu út av tí, sum niðurgjørdi lív okkara og spilti okkara gleði. Men vit megnaðu tað ikki. Vit gjørdust vónsvikin hvørjaferð. Okkara
at Harrin er trúfastur og álítandi. Tað fer kanska okkurt av lagi, men vit koma aftur á slóðina til lív og trivnað. Jógvan Fríðriksson
Nei, Gud er ikki avmarkaður, hvørki so ella so. Vit kristnu síggja Guds stórleika í tí, sum hendir í lív okkara. Gud hjálpir á so mangan hátt. Vit skulu ikki spyrja, um hjálpin kom frá læknanum ella frá Gudi
umboða fólk, sum tað var lagað okkum at møta og læra at kenna, og sum komu at fáa serligan týdning fyri lív okkara. Og hóast mong teirra ikki longur eru á lívi, so minnast vit tey tó framvegis við takksemi.
góði hirðin setur lív sítt til fyri seyðirnar«. Við hesum orðum staðfestir Jesus, at gerning hansara sum hin góði hirðin kann eingin gera í hansara stað ella eftir hann. At geva sítt lív í deyðan, so øll [...] gerning sín við at bjarga sær sjálvum í staðin fyri seyðinum. Men hin góði hirðin er tann, sum gevur lív sítt fyri seyðin og soleiðis bjargar seyðinum. Og tá ið bert ein kann veita hesa bjarging, so er bara [...] minnast líðing, deyða og uppreisn Jesu Krists. Krossdeyði hansara var júst tað, at hin góði hirðin legði lív sítt til fyri okkum menniskju. Hann gav seg ikki í deyðan fyri at bjarga sær sjálvum; tað var óneyðugt