sloppin at uppliva Føroyar. – Øll her hava verið ómetaliga fitt, og eg merki, at fólk kenna hvønn annan. Ikki minst, tí tey steingja ikki húsini, tá tey fara út gjøgnum dyrnar, og lata billykilin sita í

tykkum at royna online-háttin næsta vikuskifti. Tí vit nýtast ikki at sita tætt og nerta við hvønn annan fyri at hava tað stuttligt saman, sigur Bjørn Djurhuus.

Sostatt mátti mamma hennara seta seg í samband við ymisk fólk fyri at fáa hjálp. – Eg fór til ein annan kommunulækna, sum av tilvild var donsk, og greiddi henni frá mínari støðu. Og fyri at lúka krøvini

broytingin er eitt ov stórt inntriv í stýrisskipanarlógina, og at tað í staðin kann gerast uppá ein annan máta. Eisini varð nógv tosað um, at uppskotstillararnir eru ungir og óroyndir í løgtinginum, og at

minsta havi turrar føtur. Tað snýr seg um at venda tað negativa til nakað positivt. Mann má altíð hava annan fótin framman fyri hin og halda áfram uttan at hugsa um forðingarnar. Tí her er eingin góða mamma

onkursvegna nema sær útbúgving. Nógv vatn er runnið í ánni síðan tá, og í dag síggja vit ein annan trupulleika og ein annan mun á næmingunum. Her er vitan tann avmarkandi faktorurin. Kanningar vísa, at næmingar

Nógv bendir á, at vit ikki smitta hvønn annan innanhýsis í Føroyum við koronavirus, men at smittan kemur uttanífrá. Tað vitna nýggjastu tølini í øllum førum um, tí tveir nýggir tilburðir eru staðfestir

og klappa. Jaspur Langaard var samdur. – Forvæntingar og tað, sum man vil, má liva upp til hvønn annan. Skít veri við, um tað ikki er so romantiskt. Soleiðis sum lógin er nú, er hon ikki nóg væl dekkandi

verið til, og tað gongur heilt aftur til fyrstu homosapien-fólkini. Í alla tíð hava fólk lumpað hvønn annan fyri ymisk endamál, fortelur hon. – Men munurin er, at vit hava ongantíð havt møguleikan at breiða

alivinnuni. Hevur tú ov nógvan fisk í einum aliringi, stressast fiskurin og fiskurin byrjar at eta hvønn annan og gerst sjúkur. Av hesum gerst hann sjúkur, og tá alifiskurin er sjúkur, verður stjórin eisini strongdur