eina óveðursnátt á fjøllunum, fekk grivið seg upp úr kavanum til ein nýføddan dag ? og eitt nýgivið lív ? í glógvandi sól. Hann hevði verið á møtiferð og var nú á skíðum aftur at húsum eftir sognefjøllunum

ímóti Guði við trúgv á Jesus Kristus, tað hevur fingið eina vón fyri framman, - eina vón um ævigt lív saman við Guði og Jesusi og øllum teimum, sum undan okkum eru farin og sum livdu og doyðu í trúnni [...] í lívssamfelagi við Guði, og livir av øllum tí, sum Guð eigur at geva, - tað kann trygt leggja alt lív sítt í Guðs hendur og biðja bønina: Verði vilji tín sum í himli so á jørð! Amen!

kærleikan í Jesusi Kristi. Sum kristin liva vit av náði. Lív og frelsu kunnu vit ikki arbeiða okkum fram til; men vit fáa tað av náði. So kanst tú liva títt lív av náði Guds alt til tín evsta dag. Gev ta gávu, [...] satt lív er at liva av náði, og at vísa náði og miskunn. At liva er at móttaka og at geva. Móttaka Guds góðu gávur, og geva tær víðari til tey menniskju, vit møta á lívsleið okkara. At liva satt lív er at [...] okkum lívið, kunna vit siga. Vit fingu lívið av nýggjum. Tað er hetta, dópur okkara merkir. Eitt nýtt lív er byrjað. Eitt sáð lagt í jørðina. Hetta er gáva, sum vit hava sagt. At trúgva er at standa við teimum

týdningarmikil í øllum sonnum kristindómi. Har var tíbetur ikki sett nakað punktum, men har byrjaði nýtt lív. Vit kenna ikki okkara egna ferðalag, svarið fast ikki fyrr enn leiðin at enda er gingin. ? Eitt er [...] friðin og ta gleðina í hjarta, at ósigurin vendist til sigurs, sorgin broytist til vón og deyðin til lív. Tað er hendan lærdómin, vit trúðarlaga sæð kunnu fáa av føstuni. Amen. Heri Jógvan Joensen, prestur   

lýsti líka klárt fyri tað, og kastaði geislar sínar yvir andlit hansara og alt lív hansara. Hann var ein glaður kristin, hvørs lív prædikaði um ta megi, sum evangeliið um Kristus er. Tað eru ljósir dagar í

byrjaði nakað nýtt. Guðs kirkja á jørð gjørdist veruleiki. Kirkjunnar harri, Jesus Kristus, blásti lív í kirkjuna - í samfelag teirra heilagu. Á hvítusunnu ljóðar evangeliið til okkara, at Guð Faðir í Jesusi [...] hetta, sum Guðs góði Heilagi Andi ger eisini okkara millum í dag. Guðs góði Heilagi Andi skapar altíð lív. Tað er andin, sum lívgar. Tað er andin, sum varðveitir Guðs orðið í einum reinum hjarta, so at vit

alt til veraldar enda. Og hesi lyfti halda, eisini tá lívsins sjógvar bróta. Tak henda Gud við inn í lív titt, so verður lívið ríkt fyri tær og tú fært mál og mið í lívinum. Ikki so at skilja, at so gongur [...] er at eiga Kristi sinnalag, sum er at vera undir Guds ávirkan og leiðslu. og tað er liva kærleikans lív í einum hørðum og køldum heimi. Men tað er soleiðis at verða salt og ljós í hesum heimi. Tað er at

sita innistongdur. Og mangar ferðir varð eg teimum til hjálp og troyst. Tað gav lívi mínum innihald. Lív mítt hevði hóast alt eitt endamál. Eg havi hóast alt ikki livað til einkis«. Fyrrverandi fangin fann

mást bera, men ikki altíð hvat ið onnur mugu bera. Tað kann vera onkur, sum í tínum eygum livir eitt lív í eydnu og so kann tað kortini vera mangt og hvat, sum nívir, ið er fjalt fyri eygum tínum. Tað er

Jesus legði í øllum sínum starvi stóran dent á tænastuna. Ja, lív hansara, alt sum tað var, var tænasta fyri okkum menniskju. Tíverri er hetta sjónarmiðið ikki tað, sum eyðkennir menniskjalívið í dag.