týdningarmesta er at fara ígjøgnum alla mylluna, soleiðis at tit spæla so nógva staðni sum gjørligt. Hetta ger, at bólkurin er betri samanspældur, umframt at samanhaldið gerst nógv betri. Eisini hevur tað við sær

ímillum. Men sannleiki er tað í øllum førum, at Barish í morgin á fyrsta sinni fer at halda jól. Tað ger hann saman við skyldfólkum sínum við Landavegin, skamt frá Vesturkirkjuni.

liggur á vegnum, men sambært Ingu, so er kuldin rættuliga ógvusligur. Lítil býur Hetta við kuldanum ger tó ikki so nógv, tí í skúlanum sleppa tey ikki út allíkavæl, og heima er sjálvsagt bæði heitt og flótt

er talið av lærugreinum rættuliga høgt, og hevur Turid ikki færri enn 13 ymsar lærugreinir. Hetta ger eisini sítt til, at skúladagurin er rættuliga langur, soleiðis at tey eru í skúla til kl. 4 hvønn dag

fýlist eisini á, at landsins myndugleikar broyta fortreytirnar hjá vinnuni alla somlu tíðina. ? Tað ger tað ómøguligt at leggja til rættis, tí ongin sum helst trygd er fyri, at eitt, sum er galdandi í dag

tilfarið við sær til húsar hjá tær , og ger trappuna har. ? Men ger hann trappuna á verkstaðnum, skal mvg gjaldast av henni. Hetta er bara eitt dømi um eitt undantak, sum ger, at bæði myndugleikar og vinnan vilja [...] lið Karsten Hansen leggur dent á, at ætlanin er ikki at leggja nakað dýrkandi lið á vinnuna, tí tað ger kappingarførið verri. Tí er eisini ætlanin at byggja ein ella annan útreiðslu-neutralitet inn í skipanina

so at fáa tey, sum koyrdu eystureftir, at siga frá. ? Kanska onkur teirra hevur sæð eitthvørt, sum ger at vit kunnu koma víðari, sigur Jaspur Vang. At enda leggur hann afturat, at maðurin sjálvur heldur

og hesaferð væntaði hon, at tað fór at heppnast. Í øllum prátinum spurdi Karin so í hissini: »Hvat ger tíðin allan dagin, gamli maður?« »Tíðin má allan dagin syrgja fyri, at hjólini í øllum klokkunum mala« [...] lívið er eitt innihald, og innihaldið er kunnleikin um Guð og sonin Jesus. Tað er júst innihaldið, ið ger taluna um tað æviga lívið ríka og dýrabæra. Soleiðis sæð varpar hitt æviga lívið eina vónríka glamu

hava spurt formannin, hvussu um, hvussu árið hevur hilnast hjá fiskimonnum og, hvørjar metingar hann ger sær, nú vit fara inn í eina nýggja øld. ?Jú árið í ár hevur hilnast rættiliga væl, sigur formaðurin

sanniliga skjótt at, tá tit hækkaðu tykkara egnu lønir og viðbøtur, tá var eingin fjáltur á monnum. Ger skálkið gott, hann lønir tær aftur við há og spott, er eitt gamalt orðatak, men eg vóni ikki, at hetta