meira vitan um sjúkuna, enn tá Fríðunn varð lítil. Men tað vóru sanniliga dagar, har eg hevði hug at rópa og skríggja: gev mær styrki. Men eg veit ikki, vit hava klárað tað, so onkrastaðni kemur styrkin frá

Vilt tú fram: ver akademikari Eg vil fyri alt í verðini ikki vera negativur, men havi kortini hug at rópa varskó, nú samfelagið í so gott sum øllum førum setir útbúgvingina sum einastu fortreyt fyri at fáa

plagdu at goyma slíkt í teirra føroysku húgvu. Hann gekk omanvið ánna innan fyri har í Garði, sum vit rópa. So gongur hann, og ikki fyrr enn hann kemur niðan und­ir Skarð, nú uppdagar hann, at hann hevur mist [...] komu at fylgjast fram á Helvtnina. Kráirnar vóru so nær hvørj­ari aðrari fram við Halgafelli, sum vit rópa. So spyrji eg hann, um hann veit um bátar, sum fyrr eru burturgingnir úr Oynd­ar­firði. Hann sigur

fortalt, at ungi miðvingurin hevur ein veikleika fyri tato­veringum. – Eg veit ikki, um vit kunnu rópa tað fyri ein veik­leika. Tú hevur óivað hoyrt hetta frá onkrum, ið var við á U-21 ferðalagnum í Írlandi

málið hjá Dánjali minnast eldri skálvíkingar væl frá tí, vit kastaðu nót. Hann var hin besti til at rópa ávaring um ikki at draga, tá nótin kom fast í botn. So rópti hann á bátin, sum fylgdi við dráttinum:

Eg eri alt annað enn eitt offur. Men summi uppfatað meg sum eitt sjálvútvalt offur, tí eg tori at rópa upp, tá eg haldi, at okkurt skal sigast. M.a. tá eg ákæri føroyskan mentunarpolitikk og føroyska list

Danmark. Tá hendir tað í heilum, at bæði gentur og dreingir steðga og venda sær fyri at hyggja. Onkuntíð rópa tey: ”Handan er í ’Dagens Mand’”, meðan aðrar tíðir koma tey at práta við meg. Sum heild haldi eg

tjóðskaparligu samling, so at siga, og so eina skít-veri-við-málinum-stöðu hinvegin, ið summi vilja rópa upp á fólksins vilja og tað er kanska ikki burturvið heldur í einum samfelag, har hvørki sýnist at

spurningin stóð hann við eins og vit onnur, eisini børnini, sum undraðust um, hví hesi orginalurin fór at rópa, sum hann gjørdi, og hví hann í øðini vildi leggja á sín “kappingarneyta”. Aftaná fingu fólk at vita

smáar ella stórar tjóðir, - tað finnast bara tjóðir.” Eitt nógv brúkt orð í tíðini er tað, sum bretar rópa “nation building” – tjóðarbygging ella tjóðarlaðing. Oftast verður hetta brúkt um tjóðarlaðing í einum