eiga vit eisini at minnast kristnu gleðiboðini, at so elskaði Guð heimin, eisini menniskja, at hann gav okkum son sín. Martin Restorff Jacobsen, prestur

Ísarelsmaðurin helt breyðið vera heilagt. Tað var størsta gáva, Guð gav fólki sínum. Í breyðinum var fjald ein undurfull megi, sum gav hinum troytta likaminum kraft av nýggjum og birti sálarinnar veiku [...] Tí las húsfaðirin altíð eina signing yvir breyðið, tá ið tey vóru sessað, og so breyt hann tað og gav sínum kæru við borðið. Soleiðis fóru tey rætt til borðs. Vit kunnu kalla hetta eina heildarfatan. Breyðið

Tað var hesin gerningurin, sum fullgjørdur varð langa fríggjadag og páskamorgun. Langa fríggjadag gav Jesus seg í deyðan fyri heimsins syndir og gjørdi aftur slætt borð millum Gud og menniskju. Tá varð

komin til hús míni. 130 km, hevði hann gingið, tí at hann hevði hoyrt, at hjá okkum var onkur, sum gav sjúkum heilivág. »Nú eri eg her«, segði hann næstan hátíðarliga. Maðurin var spitalskur og fekk tað

sannleikanum. Vegirnir eru bert tveir. Ein triði vegur finst ikki. Men vit kunnu takka Gudi fyri, at hann gav okkum at ganga lívsins veg. Bara hesin vegur ber á mál. Takka Gudi tínum fyri, at hann leiddi teg inn

Hann tað at enda til signingar fyri børn síni. Vit eru meira verd enn mangir spurvar. Í skapanini gav Guð okkum menniskjum ræði yvir náttúruni. Í syndafallinum varð eisini tað sundurbrotið. Vit mugu stríðast

ymiskt hjá ymiskum mennniskjum. Kærleikans lyndi er at geva, tí lesa vit eisini í Halgubók, at Guðs gav tað dýrasta, sum hann átti, einborna Son sín, okkum til bjargingar og frelsu, so at vit í honum kunnu

fyri okkum menniskju. Hann gav seg ikki í deyðan fyri at bjarga sær sjálvum; tað var óneyðugt, so satt sum hann ikki visti av synd, og svik ikki var í munni hansara; men hann gav segí deyðan fyri at bjarga [...] bara hin góða hirðan Jesus Kristus, ið var førur fyri at uppfylla lyfti síni. Bara hann, sum sjálvur gav seg í deyðan og vendi aftur til lívið, hann aleina kann føra okkum gjøgnum deyðan og inn til lívið

yvir, at hann hevði nógv, sum hann kundi peika á og rósa sær av, so hevði hann lært at meta tað, sum gav honum fyrimun fram um aðrar jødar ella heidningakristin, sum einki at rokna móti tí eina, at kenna [...] kenna Kristus, og so verða kendur av honum. Sig kennir tú tað vakra Jesunavnið Gud til frelsu okkum gav Um allan heim tí mannatungur prísa Yvir hvørt eitt land og hav. Navni sum av øllum ber er Jesus Tað

Men alt er frá Gudi, sum gjørdi okkum sáttar við seg við Kristi og gav okkum sáttargerðartænastuna. 2. Kor. 5,18 Tað er ein avgjørdur kristin boðskapur, at Kristus er deyður fyri øll. Tað ræður tí um trúnna