landsstýrismaðurin undan triðju viðgerð av løgtingsfíggjarlóg fyri 2008. Rættast var, um hon latið seg í sekk og øsku og biðið um umbering; men eins og fyrr í karrieruni, er taktikkurin einfaldur: lat okkurt eymt [...] føroyskur løgmálaráðharri og skal ráðgeva øllum landsstovnum um stýrisskipan landsins. Teir eldru fíggjarnevndarlimirnir plaga at siga, at eykajáttan um fíggjarnevndarskjal krevur eitt omanlop – og hvar er omanlopið [...] síggja,” tá ið kjakast verður um fíggjarmál landsins. Eftir stendur, at venjan er broytt, og tann góði ráðgevin má nú lýsa rættarstøðuna soleiðis fyri landsstýrismonnum: “halt lágan profil undir raðfestingunum

hjá Einstein og spola aftur, jú tað var tað vit tosaðu um, at vera sárbær er ikki nakar veikleiki. Hon spyr meg, um eg havi sæð ein fyrilestur um evnið inni á internetsíðuni TedTalks, og tað havi eg faktisk [...] ” Hon leggur høvdið á skák, og sær næstan eitt sindur smæðin út. Og so tosar hon um ein lit aftur, um litin í løgunum, um hvussu tekstur og lag mugu hóska saman, at tey mugu…serve each other…. tæna hvørjum [...] meðan eg hugsi meg um, og skrivi okkurt niður. Mitt á stovugólvinum liggur eitt persiskt teppi, á stødd við tað hjá Alladin, og á teppinum standa fimm gittarar. Tey fara kanska flogtúrar um náttina, hugsi