og kendu eisini til avbjóðingarnar í koronutíðini. Norðlýsið er ein mentanarberi her norðuri og eg fari at halda fram at tryggjað, at Norðlýsið framhaldandi verður ein savnandi snúðningsmiðil hjá fólki

fremsti heiðurin. Tað hevur alt at siga fyri meg. Um eg ikki kann hjálpa liðnum sum ein leikari, so fari eg at stuðla liðnum sum ein fjeppari - saman við restini av landinum. Syrgið fyri at vinna EM dreingir

vit um stutta tíð hava ein ella fleiri føroyskar boksarar, ið verða millum teir bestu í heiminum. Fari at ynskja tykkum góða eydnu við øllum.” Hetta skrivar torshavn.fo, og har eru eisini fleiri myndir

fakfeløgunum okkara stuðul. Tað er júst í hesum ørindum, at eg sendi tykkum henda teldupostin. Eg fari at spyrja, um møguleiki er fyri at vit hittast til fundar at viðgera støðuna? Endamálið er at samla

minuttir og er møguleiki at njóta Viðoy, Svínoy og Fugloy frá sjónum. Komin til Hattarvíkar, verður fari í land á Trøllagjónni, har vertirnir takað ímóti og kósin verður sett beinleiðis til teigar floksmanna [...] Hattarvík. Góðir tónleikarar eru við og spæla eisini undir til felagssangin. Eftir borðhaldi verður fari uppá gólv. Best er, um fólk hava ein lítlan ryggsekk við, góð uttandurða klæðir og góðar skógvar til

bygging, statikki og geoteknikki, kloakering og vatnveiting - umframt havna-, tunnils- og vegagerð? Eg fari ikki her at loysa nakra skruvu av teim óhepnum royndunum seinastu árini. Øll kenna til gongdina. Men [...] deildarleiðarunum frá, tann 12. september 1988, at hann av løgmanni var sagdur úr starvi, og: “Eg fari í dag, og hetta bleiv so: 40 ár, 5 mánaðir og 12 dagar”... Ein maður, sjálvur sera seriøsur og gløggur

eg kann vera við til at menna føroysku filmsmentanina og filmsvinnuna. Eg vóni annars eisini, at eg fari at gerast betri til at fortelja føroyskar søgur av at lesa í Íslandi. Av tí at mentanin og landslagið

eydnast, er kenslan fantastisk. Vit stóðu saman, felag, álitisfólk og starvsfólk, um hetta álvarsmál. Eg fari at takka Anniku Olsen, býráðslimi og lim í Eldranevndini, fyri hennara ótroyttiliga stríð í hesum

Góða landsstevna, góðu javnaðarfólk, Ofta fari eg til handils í grannalagnum um kvøldarnar. Tá ið børnini eru løgst og friðurin hevur lagt seg yvir heimið. At keypa inn til morgunmat og matpakkar til næsta

er órættvíst, illa gjøgnumhugsað og rakar tey, sum oftani hava minst og hava skerdan førleika. Eg fari at royna at broyta hetta eftir Ólavsøku, tí eg haldi, at uppskotið er so vánaligt, at tað má verða