meg burtur, og tá ið eg hugdi afturum meg, sá eg, at Martin var hvítur. Tá visti eg, at hann var deyður, segði ein rørd Gracia Burnham á tíðindafundinum hósdagin. Gracia sigur, at hon ikki ber hatur til
ættarfaðir og eftirmaður. 30. juli. Abdon Deyður umleið 250. Høgt mettur embætismaður í Róm, sum varð tikin av døgum fyri kristnu trúgv sína. 31. juli. Germanus Deyður umleið 448. Føddur í Auxerre í Fraklandi
gjárkvøldið tá eg kom oman at geva teimum breyð, var einans hesin blikurin eftir, hann kom til mín, meira deyður enn livandi, so eg tók hann heim við mær.<< Absalon Hansen og konan hava bæði hundar og kettu, og
hon hevði evnini at duga at gleðast saman við øðrum, tá ið tað gekk teimum væl. Eftir at Erling var deyður, búði Jona í næstan fimtan ár saman við systrini Gerdu, sum andaðist í 2002. Jona og Erling fingu
Súsonnuvísa varð kvøðin í brúardansi í Føroyum. Navnið er hebráiskt og merkir lilja. 17. juli. Aleksius , deyður umleið ár 430. Hann var sonur ein rómverskan senator, men fór ungur heimanífrá og livdi sum biddari
verða skrivaðar. Hann er á veg til Føroyar við okkara flaggskipi Norrønu . Hann liggur niðurkøldur, deyður í kistuni. Seinasta ferðin gongur eisini fyri seg umborð á einum skipi. Hann hevur siglt manga ferðina [...] kallaðist Clausen. Áðrenn hann legðist uppi á landi sigldi hann í strandfarasigling í Danmark. Sverri er deyður, og næsta stigið hjá honum verður, áðrenn hann slær seg leysan í ævileikanum, at standa andlit til
onnur nøvn, men frá árinum 1726 kemur navnið Sostrata í álmanakkarnar. 10. juli. Knútur kongur , deyður ár 1086. Hann varð myrdur fyri altarinum í St. Albans kirkju í Odense handa dag, og pávin skírdi
Altíð gekst tú við einum smíli, og heilsaði uppá øll. Tá ein maður í Lopra fekk at vita, at tú var deyður, segði hann » tað var snedugt, eg trúði at hasin maðurin bleiv í minsta lagi 100 ár«. Nú ert tú komin [...] í at tæna Harranum. Eg hoyrdi teg syngja tvær ferðir í morgun, men tá eg vaknaði var abbi mín enn deyður. Vit møtast aftur ein dag, men tá búgva vit ikki so langt frá hvør øðrum. Eg elski teg. Abbasonur
4. juli. Ulrikus, deyður ár 973. Hann var biskupur í Augsburg í 50 ár, og fyri mongu góðu gerðir sínar varð hann skírdur halgimenni í 993. Hann var annars fyrsta vesturevropeiska halgimenni, sum pávin
mestsum hekk í sjónum við høvdinum uppeftir. Ingi helt, at fiskurin var deyður og tók um hann. - Men hann var alt annað enn deyður, tí tá ið eg tók í hann, gjørdi eitt ordiligt sprakl, so eg hvakk við.