en lille pibe tobak og bad om lov til at hvile sig lidt.” Ein gestur tann 19. mai 1844 var Niels Skaale, hosumakari við kongaliga handilin, sum var á vitjan í Danmark. Hann er fyrr umrøddur í hesi røð
kemur til alt. Tí royna vit, sum vit altíð hava gjørt, at elta sum fyri er slóðað. Men sum Sjúrður Skaale segði á Gøtusandi á longsta degi í ár, so kunnu vit ikki longur elta sum fyri er slóðað ? rætt og
harmaðist hann virkuliga. Hesi einføldu orð settu eld í fundarfólkið, og ein ungur maður - Sigfred Skaale - skjeyt upp at fara niðan til Mitens, sum var tingformaður, at krevja føroyska flaggið upp á Tinghúsið
yvirlit, har sum fullfíggjað bendingardømi er at finna. Hetta henta yvirlit hava teir báðir Bjarki Skaale og Óli Wolles evnað okkum til. Serkøn á mongum økjum hava verið góð í ávikum og hava gleðiliga latið
Fyri fyrstu ferð síðani síðsta val sendur reyði vongur nú til at vinna fólkatingsvalið í Danmark. Men sigurin verður ikki vunnin á heimavølli. Tað eru umboðini úr Norðuratlantshavi, sum tryggja Helle
Hevur felagsskapurin við Føroyar nakað virði fyri Danmark? Vanligi danin er líkasælur. Og politikarar bara endurtaka somu tómu flosklar. Danir mugu nú seta orð á, hvønn týdning ríkisfelagsskapurin hev
