so ella so. Sum heimsins ríkasta tjóð og sum tann, ið legði lunnar undir tað demokrati/fólkaræði vit kenna til í dag, so er tað ikki so løgið heldur, at nettupp henda tjóð so oftani er snúningspunktið. Vit
hesin verður lagdur fyri Tingið í dag. Parturin um Føroyar sum siglandi tjóð er soleiðis orðaður: Vit eru oyggjaland og siglandi tjóð. Havið hevur altíð verið okkara farleið til onnur lond; havið hevur knýtt [...] okkum okkara part av ábyrgdini. Vit skulu í øllum lutum kunna vera errin av at vera partur av hesi tjóð. Vit eiga serfrøði á altjóðastigi, serstakliga viðvíkjandi havinum. Okkara serfrøði eigur at fáa
spurningur. Tað eru nøkur heilt onnur ting, fólkið hevur valt tykkum fyri. Vit koma ongantíð, sum tjóð víðari við hesum nalvaskoðandi hugburði. Hvat við at kjakast eitt sindur um EU, Ílegugransking, k
- Vit mugu skilja, at amerikanski forsetin hevur skyldu til at tryggja tilveruna hjá tjóð síni. Men samstundis eiga vit, sum eru vinir, sameindir og samstarvsfelagar hjá USA, at ávara ímóti einari nýggjari
at vitjanin er tilvildarliga løgd – um eitt ár undan einum løgtingsvali í Føroyum. Hjá hesi stoltu tjóð endaði alt í einum goragangi um, hvør ið skoytti um, og mest – hvør ið ikki skoytti um – at stíga
2-0. Noreg misti pippið. Serbia hevði lítlar trupulleikar við at verja seg til nýggju støðuna sum A-tjóð í Nation League. /ritzau/
Ognarrætturin skal sjálvsagt virðast, men hesin góði ognarrættur røkkur ongantíð so langt, at ein heil tjóð og tess borgarar kunnu takast gíslar, og nærum hvør sær byrgjast inni á sínum egna matrikli. Ongin
kilo av okkara náttúrutilfeingi letur seg væl gera. Okur kunnu t.d. spyrja okkum sjálvi - fyri eina tjóð, sum tosar so nógv um makrelkvotur, hvussu ber tað til, at okur ikki kunnu keypa t.d. makrel í dós
hvønn bólt, ið rullar í eitt av holunum á Glyvurnesi, eru Føroyar eitt sindur nærri at blíva ein golf-tjóð. Golfvøllur eitt krav Golf í Føroyum er í eini góðari støðu í dag. Tað er kostnaðarmikið at gera ein
Fedrarnir hvíla undir grønari túgvu, men bera tó miklan ávøkst. Hvat vóru vit sum ætt, einstaklingar, tjóð og samfelag uttan fedrarnar, uttan teirra arbeiðssemi, hegni og royndir, bæði á sjógvi og landi. Vit