stuðlar og hjálparfólk, sum hóskvøldið brúktu fleiri tímar at seta upp og í gjárkvøldið aftur tóku tøk, tá ið tað varð riggað av. Pál er vónin Tá ið vit spyrja Jon Hestoy um, hvørjum úrslitum tað kann roknast

kviksilvur, elefantur, horisontal, vertikal, parallel, útvortis, ekstrem, virkuliga, blíva v. fl. Ein stór tøkk til hesa báðar djørvu og dugnaligu cand. mag’arnir, ið her hava megnað at skriva á lættfatiligum

160 MW av vindorku mugu vera tøk, tá pumpuskipanin í Vestmanna stendur klár. Tað var greiði boðskapurin frá Kára Johansen, nevndarformanni í SEV, í Degi og Viku í gjárkvøldið. Í innslagnum varð eisini

skatt­a­inn­krevjara, sum Kr­ing­varp­ið, um lýs­ing­ar- og spon­sor­peng­ar. Men tá privatar fyri­tøk­ur keypa sær eitt heilt kvøld í Kring­varp­i­num – enntá nýggj­ars­aft­an, og sleppa at við­gera nakað

samstarvi millum Psykiatriska depilin og Læknavaktina, har starvsfólk við psykiatriskum førleikum eru tøk í kvøldvaktini frá kl. 16 til 23 allar dagar. Hesi starvsfólkini veita annaðhvørt telefonviðtalur ella

niðurfyri, so skert. Tað er syrgiligt og má fáast í rættlag beinanvegin. Tað mugu veruliga takast stór tøk á øllum sálarheilsuøkinum. Dentur má leggjast á bæði fyribyrgingarpartin, á útgreining og á viðgerðarpartin

ur Føroya og Orðabókagrunnurin eiga eisini sín part av heiðrinum, at henda bók nú er komin út, og tøkk fái tey fyri tað. Eg havi tó, nú høvið býðst, serstakliga hug at draga fram professaran og málvinin [...] eina. Jóhan Hendrik hevur verið máli okkara trúgvur og hollur. Lutur hansara liggur ikki eftir, og tøkk fái hann fyri tað. Vit eru komin saman her í Norðurlandahúsinum í dag, fríggjadagin 24. juli 1998

mennast og trívast í . Eg vil eisini fegin nýta høvið til at siga tykkum starvsfólkum eina hjartans tøkk. Eg havi vitjað nógv arbeiðspláss gjøgnum tíðina, men sjáldan havi eg sæð ein starvsfólkahóp, sum

á røðarapallin og siga »eitt ella annað«. Her skal gerast eitt arbeiði!!! Útvarpið skal hava eina tøkk fyri at »Føroyar og framtíðin« seinasta týskvøld var givin búskaparliga vøkstrinum í høvuðsstaðnum

nýggjar vónir og mentar førleikar. Soleiðis byggja tit ikki bara menniskju, men eisini land. Og ongin tøkk er nóg stór fyri tað. Eg fari at enda við at siga tykkum eina lítla søgu. Tað sigst hon er sonn, men