vit eisini í Opinberingini, at »verdugt er lambið hitt dripna at fáa máttin og ríkdóm og vísdóm og kraft og heiður og dýrd og signing«. Hetta er føstunnar boðskapur til ævigar tíðir. Amen Heri Joensen
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			dag at byggja á grundvøllin, Kristus. Og tá vit hoyra hin glaða boðskapin boðaðan, fáa vit megi og kraft og inspiratión til at liva kærleikan lív í heiminum. Trúgv okkara er føst og óvikandi, tí hon er bygd
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			dag at byggja á grundvøllin, Kristus. Og tá vit hoyra hin glaða boðskapin boðaðan, fáa vit megi og kraft og inspiratión til at liva kærleikans lív í heiminum. Trúgv okkara er føst og óvikandi, tí hon er
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			hovedet for, at han eller hun skal opleve, hvilken mægtig Gud, du har kontakt med. Ordet om korset er kraft, nåde og kærlighed til frelse for dig og din næste! Da vor Herre Jesus Kristus blev konfronteret med [...] ham den helt overnaturlige udholden-hed til at helbrede og gøre godt. Gud ønsker, at du skal se kraften og modtage den fra ham, når han sender den. Gud belønner ydmyghed. Men Gud bryder sig ikke om falsk
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			segði: »Men tit skulu fáa kraft, tá ið Heilagur Andi kemur yvir tykkum, og tit skulu verða vitni míni, líka til ytstu endamørk á Jørðini«. Gud gevi okkum Heilaga Andans kraft og vegleiðing, at vera vitni
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			hoyra, sum Paulus ápostul sigur. So fáa vit kraft og megi og inspiratión til at liva kærleikans lív í heiminum, tá orðið um hitt góða ljóðar. vit fáa andans kraft til at verða salt og ljós, ein sannur kristin
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			eisini fyri okkum. Paulus talar einastaðni um, at Gud gevur okkum, sum trúgva á hann, lut í tí somu kraft, sum hann reisti Jesus upp við. Og soleiðis ger hann eisini okkum til vitni um uppreisnina. Í okkara
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ikki brúki, havi eg í veruleikanum ikki tikið ímóti. Um vit soleiðis skulu kunna fáa og brúka Guðs kraft, er tann kærleiki, ið ikki søkir sítt egna, hin neyðuga fyritreytin. Saman eiga vit at takka Guði
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			gáva, Guð gav fólki sínum. Í breyðinum var fjald ein undurfull megi, sum gav hinum troytta likaminum kraft av nýggjum og birti sálarinnar veiku glóð aftur upp at loga. Hvør máltíð var eitt undur, ein endurnýggjan
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			grøvuni, skulu hoyra rødd Guðs sonar. Guð, sum vakti upp Jesus, skal eisini vekja upp okkum við síni kraft. Her er nógv, vit ikki fata. Tað má so vera. Vit kunnu bara trúgva tí. Tann, ið trýr á Jesus, hevur