eftir, ?og teir sópa torrabotnin, so at lítið skilið man fara at verða har, tá ið fiskurin leitar hagar í komandi torra?. Síðst í juni royndu amtmaðurin og sorinskrivarin at taka ein trolara, ið royndi
ongantíð áður hevur verið knýttur at sjúklingaumhvørvinum í Keypmannahavn, kann tankin við at noyðast hagar kennast eitt sindur ræðandi, tí Ríkissjúkrahúsið er eitt stórt umhvørvi, sum húsast á nógvum fermetrum
at hava undirvíst Innan Glyvur og í Skálafirði í tvey ár, fekk Hákun fast lærarastarv í Klaksvík, hagar tey fluttu, fingu børnini og búðu í mong ár. Tíbetur hevði Hjørdis tað rætta lyndið, sum eisini tá
tøkni. Tað er væl meiri primitivt enn vit hava hug at halda. Vit hava mangan umhugsað at fara aftur hagar at búgva. Men síðani vit hava fingið børn, er tað verri at flyta. Skúlaskipanin í Japan er ógvuliga
afturúr so langt vit orkaðu at renna. Annars var bara skipasmiðjubilurin, og so onkur, sum viltist út hagar. Tann næsta bókin Útiløgukattar tekur við, har hin fyrra endar. Hon er meira ein ungdómsbók, sum viðger
saman við John heima hjá honum í Weybridge. Orðini stavaðu frá einum bussførara, sum koyrdi meg út hagar. Eg spurdi hann »hvussu hevur tú tað« og hann segði, »á, eg eri troyttur. Eg havi arbeitt átta dagar
vórðu gift, áðrenn tey fluttu heim til Føroya beint eftir krígslok. Jákup var ættaður úr Sørvági, og hagar fluttu tey. Jákup kom upp í politikk beinanvegin, varð valdur inn fyri Javnaðarflokkin, men av tí
Vísindaligt starv er nú so, at tað skal bera til at kanna, um próvgrundir og niðurstøður eru skeivar. Hagar til at gjørdar niðurstøður eru mótprógvaðar á sama skilvísa hátt, verða vit at góðkenna, at tær eru
skrúvan javnan kom upp úr sjónum. Av Vík var farið til Klaksvíkar, hagar tey komu mánamorgun, og loksins varð kósin sett móti Havnini, hagar tær komu eftir ferð í tríggjar dagar. Tað tók tískil nógv longri
aðrir vistu at teir mundu finna Bjarna á Bon Accord, har skipararnir plagdu at fara. Tá teir komu hagar, sluppu teir ikki so langt inn, tí teir ikki vóru hóskandi ílætnir, men nóg langt inn til at veittra [...] Svartahavinum allan veturin. Ferðin heim til Onglands hevði gingið nógv longur enn væntað, hann kom ikki hagar fyrr enn í apríl, men tá vísti tað seg, at bæði salt og epli vóru dýr og farmagjøldini lág. Tað hevði