tá ið orðsins andi aftur loysti tað úr fjøtrum. Í fyrstuni var orðið, og tey fyrstu ár livnaði og vaks tað í huganum á Karsten Hoydal og okkum, so vit tektu lívið í øllum skapninginum. Sálin var gróðrarmikil

fiskasløg, men tølini yvir fiskiskapin vísa, at hetta hevur ikki hepnast betri enn væl. Frá 1995 til 1996 vaks fiskiskapurin eftir øðrum fiskasløgum 5.000 tons. Men henda framgongd hevur ikki hildi- sær í ár.

liðugur, og vit kunnu staðfesta, at framgongdin frá 1996 heldur fram. Nettosølan fyrra hálvár 1997 vaks við 9% úr 67,5% kr. uppí 73,9 mió. kr. samanborið við fyrra hálvár 1996. Størsti vøksturin hevur verið [...] fyrra hálvár 1997 gjørdist 13,3 mió. kr. ímóti 9,7 mió. kr. fyrra hálvár 1996. Virksemið sum heild vaks nógv. Stórt arbeiði hevur verið í samband við at fyrireika eina framskundaða digitalisering av fj [...] fortreytirnar fyri framhaldandi takstlækkingum til gagns fyri viðskiftafólkið. Talið av viðskiftafólkum vaks fyrru helvt av 1997. Størsti vøksturin hevur verið innan Internet tænastuna. Talið av fartelefonbrúkarum

fluttu av landinum, avreiðingarnar minkaðu, innflutningurin minkaði,bankakreppur, og landskassaskuldin vaks við risafetum. Men nú er aftur farið at ganga hin vegin. Tey fyrstu tekini sóu vit longu í 1994.

hava heim úr Danmark, og við at oyðileggja spælið í dystinum, serliga í seinna hálvleiki, tá vindurin vaks, og undirhaldsvirðið útilokandi var í sjálvum spenninginum, sum allatíðina var um úrslitið. Ib Mohr

veita hjálp við bønini. Og tað vóru ikki so fá, sum høvdu brek, tí flokkurin framman fyri pallinum vaks støðugt, tá tann fyrsti var farin. Sum tú ert Tað tyktist umráðandi hjá leiðarunum at fáa sagt, at

hálvleiki, miðvøllurin arbeiddi væl og Albert Ari Thomassen hevði fleiri skotroyndir. Men sum tíðin leið vaks GÍ-trýstið alsamt, og hóast Torkil Nielsen og hansara verjumenn vardu væl fyri, so helt tað sær ikki

búskaparliga framgongd og økt persónligt frælsi. Fiskiflotin gjørdist alsamt størri, og fólkatalið vaks í stórum. Húskallar og arbeiðskonur fóru av gørðunum og inn í tað nøggju vinnuna. Teir fóru við sluppunum [...] og garðar vóru lagaðir, ikki við kranabili ella lyftigreyðum, men við likamsevnum teirra. Og fram vaks bygdin, íð byrjaði við fyrstu niðursetufólkunum og mentist til tað hon er í dag. Hóast tíðirnar vóru

komu aftur at í sjeyti- og áttatiárunum, vóru rættiliga høgar. Tað fæið, sum tá var 400.000 krónur, vaks til umleið hálvaaðru millión, og á tann hátt fingu vit langt um leingi eitt Føroyahús. Men tað vóru

gjennomfører en vanskelig hovedrolle med glans. Ikke bare hun. »Barbara« er velspilt hele veien ­ og vakker.» Hitt stóra dagblaðið í Oslo, Verdens Gang, gevur eisini filminum gott viðmæli. Her skrivar Jon