boðað landsstýriskvinnuni frá, at kirkjan er sinnað at fara undir eina tilgongd, so vit vónandi hava prest á hesum týdningarmikla øki innan alt ov drúgva tíð, sigur hann. Í tvey ár røkti Marjun Lómaklett hesa

atgongd til eina kjatt samrøðu við ein prest, navnleyst og í trúnaði. Sálarrøkt merkir "at røkja sálina", og fólkakirkjan hevur altíð veitt møguleika fyri samrøðu við prest. Men tilboðið um at veita samrøðu [...] enn nærri borgarunum. Tilboðið er ókeypis, og kunnu øll, óansæð kyn, aldur og trúgv kjatta við ein prest. Til ber tosa um júst tað, sum ein hevur tørv á, og presturin kann lurta, troysta og bera byrðar saman

hjá dronginum, sum beinanvegin helt tað vera stuttligt at spæla klaver. Tá hann fór at ganga til prest, fekk hann í boði at spæla upp á orglið í kirkjuni. Hann tók av og gjørdist púra bitin av hesum veldiga

var farin um fimtanda árið. Tá var avgjørt, at hann skuldi fara at lesa aftur av nýggjum, lesa til prest; men fyrst skuldi hann klippast ella krúnrakast, sum hetta nevndist. Hetta fór fram á tann hátt, at [...] kirkjuni. Sverri gekk á prestaskúlan í Kirkjubø, til hann var útlærdur, og bispurin hevði vígt hann til prest. So fer hann ein dagin inn til móður sína og sigur henni, at nú er hann vorðin prestur, og kanska

Ynski um at kynda vón, fekk í 1823 Schrøter prest í Hvalba at umseta og útgeva Matteusar-evangeliið á føroyskum. Hóast einki føroyskt skriftmál var, forðaði tað ikki fyri, at vónarboðskapurin fram um allar

heimatænastuna, ellis- og røkarheim, sosialráðgeva, Almannaverkið, fysioterapeut, ergoterapeut, prest, samkomuleiðara, sálarfrøðing, sjúkrahúsdeildir og aðrar viðkomandi stovnar, bæði innan primera h

skrivar folkakirkjan.fo, har nærri eisini verður upplýst um hvussu ein fær samband við umsiting og prest. Lagt verður afturat, at um ivamál eru, kan ein venda sær til Emil Olsen ið verður virkandi biskupur

Pet­­er Thom­sen (10.01.1801-31.12.1874), sum frá 10. au­gust 1833 til 10. mars 1838 var sókn­ar­prest­ur í Suð­ur­streym­oy? Tá hann hevði guðs­tæn­astu í Kirkjubø hevði hann til­hald heima á Garði. Hann

seg um mat«, siga vit og finna fleiri umberingar, sum passa okk­um. Men vit eru sum levitturin og prest­ur­in. Vit hugsa um okkum sjálvi, mest um okk­ara peng­ar. Men hvat fer heimurin at siga, tá Russ­land

í hugsan og verki. Ein prest, ið kennir líkleikan og munin á eini kirkju og einum skúla. Jógvan Fríðriksson, biskupur, sigur, at tey fóru at arbeiða við at seta ein slíka prest eftir ein fyrispurning frá [...] av gudstænastum í vanligari kirkjutíð og sergudstænastum í skúlans nærumhvørvi. – Vit ynskja ein prest, sum hevur lívsroyndir og førleikar at møta teimum lesandi við teimum avbjóðingum, sum kunnu vera